بنابراین هیچیک از علمای مجتهد به این نوع تقلیدها اقرار نکرده و آن را تایید نکردهاند:
قبل از بوجود آمدن تقلید و مذهب گرایی متعصبانه مشخص است، اما بعد از بوجود آمدن آن، از هیچ مجتهدی از مجتهدان بزرگ اسلامی نشنیدهایم که کار این مقلدان را، کسانی که دردین خدا تفرقه وجدایی انداختند، وبین مسلمانان اختلاف ایجاد کردند، تائید کنند، بلکه تعدادی از علمای بزرگ کار آنان را انکار کرده و بعضی دیگرخصوصاً علماء سوء نسبت به این مسأله بخاطر ترس از ضرر و زیان و ترس از دست دادن نفع خود، سکوت اختیار نمودند، هر انسان عاقلی میداند که اگر عالمی از علمای مجتهد اسلامی در شهری از شهرهای اسلامی اقرار کند به اینکه تقلید بدعتی است که تازه بوجود آمده است و ادامه دادن آن و همچنین اعتماد، اطمینان و ایمان به آن جائز نیست، اگر تمامی مردم آن شهر علیه او قیام نکنند حتما˝ بیشترآنان علیه آن عالم مجتهد قیام کرده و به او اهانت کرده و نسبت به مال و جان، ناموس او ضرر و زیان وارد مینمایند واین در حالی است که اگراز کشته شدن به دست یکی از این جاهلان مقلّد نجات پیدا کند به همین دلیل این بدعت درتمامی سرزمینهای اسلامی انتشار پیدا کرده و هر فرد مسلمانی را دربرگرفته است[۱]. بحقیقت راست گفته است امام شوکانی در رابطه با بیان سببی که باعث شایع شدن مذاهب و مذهب گرایی شده است وجز تعداد کمی از علما، دیگران آن را انکار نکردهاند، به حقیقت ترس از مردم و ترس از کسی که ادّعای علم میکند ولی در حقیقت جاهلی است از جاهلان قوم خود، همان کسانی که تقلید در بین آنها شایع شده است کاری جدی و خطرناک و جبران ناپذیر شده است، این بدعت مذموم عمومیّت پیدا کرده و آنقدر مردم و جامعه را فرا گرفته که هیچکس نمیتواند از آن فرار کند.