توبه از چه کاری لازم است؟
گناهان صغیره و کبیره نیاز به توبه دارند و باید که فرد توبهکننده نسبت به آنچه از آن توبه و رجوع میکند، شناخت داشته باشد، هرچند این شناخت کلّی و اجمالی باشد.
غزالی میگوید: «بدان که توبه به معنای ترک گناه بوده و ترک یک چیز فقط پس از شناخت آن ممکن است.
از آنجا که توبه واجب است، شناخت اسباب رسیدن به توبه نیز حتمی و لازم بوده و از این رو، شناخت گناهان نیز واجب به شمار میرود و گناه یعنی هرآنچه انجام یا ترکش مخالف با فرمان الهی است.
برای توضیح این مطلب نیاز است که تمامی تکلیفها و مسؤولیّتها از اول تا آخر بیان گردد، امّا هدف ما این نیست، بلکه به روابط میان انواع آنها اشاره میکنیم و الله تعالی با رحمت خویش ما را به حقیقت رهنمون میسازد.»[۱]
وی در ادامه اقسام گناهان را یادآور میشود.[۲]
ابن قیّم در کتاب «مدارج السّالکین» فصلی را با عنوان «اقسام گناهانی که نیاز به توبه دارد»، به این موضوع اختصاص داده است.
سپس میگوید: «زمانی بنده مستحقّ نام و لقب “تائب” است که از این گناهان رها شود.
یعنی همان ۱۲ نوعی که قرآن کریم آنها را حرام اعلام کرده است:
کفر، شرک، نفاق، فسوق و نافرمانی، عصیان، گناه و جرم، تجاوز، فحشا، منکر، ستم، بدون علم سخنی بر الله تعالی گفتن، پیروی از راهی غیر از راه مسلمانان.
۱۲ مورد فوق اصل و محور محرّمات بوده و تمامی جهانیان غیر از پیروان رسولان † مرتکب همین امور میشوند.
گاهی اوقات، فردی بیشتر موارد مذکور یا تعداد اندکی از آنها و یا یکی از این گناهان را آگاهانه یا ناآگاهانه انجام میدهد.
توبۀ نصوح و واقعی یعنی رهایی و نجات از این گناهان و دوری از دچارشدن به آنها و کسی میتواند از گناهان مذکور نجات یابد که آنها را بشناسد.»[۳]
[۱]– إحیاء علوم الدّین، ج ۴، ص ۱۶٫
[۲]– همان، صص ۱۶- ۲۲٫
[۳]– مدارج السّالکین، ج ۱، ص ۳۴۴٫