وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
اصل و قاعده ششم
از قواعد اهل سنت و جماعت حسن نیت و خلوص دل و زبان بر صحابه پیامبر صلی الله علیه وسلم مى باشد، چنانکه خداوند هنگامی که مهاجرین و انصار را یاد آور شد و آن ها را ستایش کرد، چنین توصیف فرمود:
{والذین جاءوا من بعدهم یقولون ربنا اغفر لنا ولإخواننا الذین سبقونا بالإیمان ولا تجعل فی قلوبنا غلاً للذین آمنوا ربنا إنَّک رؤوف رحیم}. [الحشر ۱۰].
[و آنان که بعد از مهاجر و انصار آمدند، (یعنی تابعین و سایر مؤمنین تا روز قیامت، همیشه در دعا به درگاه خدا) عرض مى کنند پروردگارا بر ما و برادران دینىمان که در ایمان پیش از ما شتافتند ببخش و در دل ما هیچ کینه و حسد بر مؤمنان قرار مده، پروردگارا تویی که در حق بندگان بسیار با رحم و مهربانى].و عمل به قول رسول الله که فرمودند:
((لا تسبوا أصحابی فوالذی نفسی بیده لو أنفق أحدکم مثل أحد ذهباً ما بلغ مد أحدهم ولا نصیفه)). [متفق علیه].
یاران مرا ناسزا نگویید، و دشنام ندهید، سوگند به ذاتی که جانم در دست اوست اگر یکی از شما به اندازه کوه احد طلا انفاق (صدقه) نماید، انفاق و بخشش او به مقدار انفاق و بخشش یک کف دست آنها و حتی نصف آن نمى رسد.
خلاف بر بدعت کنندگان و رافضه و خوارج که صحابه را دشنام مى دهند و فضایل آنها را انکار مى کنند، و اهل سنت و جماعت خلیفه را بعد از رسول الله أبوبکر، سپس عمر، سپس عثمان، سپس علی مى دانند.
پس هر کس در خلافت یکی از آنها طعنه بزند، گمراه تر از الاغ خانواده اش مى باشد، چون با نص و اجماع که خلافت آنها را تایید کرده، مخالفت کرده است.