«لاَ یَحِلُّ لِامْرَأَهٍ تُؤْمِنُ بِاللهِ، وَالْیَوْمِ الْآخِرِ تُحِدُّ عَلَى مَیِّتٍ فَوْقَ ثَلاَثٍ إِلاَّ عَلَى زَوْجٍ».[۱]
«برای زنی که ایمان به خدا و روز آخرت دارد حلال نیست بیش از سه (شبانه روز) برای تعزیهی میت بنشیند جز برای (زنی که) شوهرش مرده باشد».