بخاری، مسلم، ابوداوود و ابن ماجه از ابوهریره روایت کردهاند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است:
«َلَقَدْ هَمَمْتُ أَنْ آمُرَ بِالصَّلَاهِ، فَتُقَامَ، ثُمَّ آمُرَ رَجُلًا فَیُصَلِّیَ بِالنَّاسِ، ثُمَّ أَنْطَلِقَ مَعِی بِرِجَالٍ مَعَهُمْ حُزَمٌ مِنْ حَطَبٍ إِلَى قَوْمٍ لَا یَشْهَدُونَ الصَّلَاهَ، فَأُحَرِّقَ عَلَیْهِمْ بُیُوتَهُمْ بِالنَّارِ».[۱]
«من عزم را جزم کردم که دستور دهم که نماز برپا شود و یک نفر را مأمور کنم که مردم را امامت کند و سپس، خودم با مردانی هیزم به دست، به سوی مردمانی که در نماز جماعت شرکت نمیکنند، بروم و خانههایشان را بر سرشان بسوزانم»
[۱]– صحیح مسلم (۶۵۱).