عبدالله بن عمر رضی الله عنهما صبح به بازار میرفت و به هر کسی که میرسید سلام میکرد، روزی از او پرسیدند: که نه معامله میکنی و نه قیمت کالاها را میپرسی و نه در کنار فروشندهها مینشینی، پس چرا به بازار میآیی؟
عبدالله بن عمر گفت:
«إِنَّمَا نَغْدُو مِنْ أَجْلِ السَّلَامِ نُسَلِّمِ عَلَى مَنْ لَقِینَا».[۱]
«فقط به خاطر سلام گفتن به کسانی که میبینم صبح به بازار میآیم».
[۱]– موطا، ۱۵۱۷٫
آلبانی در صحیح الأدب المفرد (۷۷۰) میگوید صحیح است.