وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود:
«ثَلَاثَهٌ لَا یُکَلِّمُهُمُ اللهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ، وَلَا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ وَلَا یُزَکِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ» قَالَ: فَقَرَأَهَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ ثَلَاثَ مِرَارًا، قَالَ أَبُو ذَرٍّ: خَابُوا وَخَسِرُوا، مَنْ هُمْ یَا رَسُولَ اللهِ؟ قَالَ: «الْمُسْبِلُ، وَالْمَنَّانُ، وَالْمُنَفِّقُ سِلْعَتَهُ بِالْحَلِفِ الْکَاذِبِ».[۱]
«سه نفر هستند که در روز قیامت خداوند با آنان صحبت نمی‌کند و به آنان نگاه نمی‌کند و آنان را پاکیزه و رستگار نمی‌نماید و عذاب دردناکی برای آنان فراهم می‌باشد».
راوی (ابوذر) گوید: پیامبر سه مرتبه این جمله را تکرار فرمود. ابوذر گفت: بدبخت و زیان‌کار شدند ای رسول خدا! آنان چه کسانی هستند؟
فرمود: «کسی که (شلوارش را دراز) کند و فرو گذارد؛ کسی که بر شخص که به او احسان کرده است. منت بگذارد و کسی که جنس خود را با سوگند دروغ رواج داده و بفروشد».
[۱]– مسلم، ۱۵۴٫