«مَا مِنْ رَجُلٍ مُسْلِمٍ یَمُوتُ، فَیَقُومُ عَلَى جَنَازَتِهِ أَرْبَعُونَ رَجُلًا، لَا یُشْرِکُونَ بِاللهِ شَیْئًا، إِلَّا شَفَّعَهُمُ اللهُ فِیهِ».[۱]
«هیچ مرد مسلمانی نیست که بمیرد و چهل مرد – که به خدا شرک نمیورزند – بر جنازهی او حاضر شوند، مگر آنکه خداوند آنان را شفیع او قرار میدهد».
[۱]– مسلم، ۱۵۷۷٫