وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
«أَلَا أُخْبِرُکُمْ بِأَکْبَرِ الکَبَائِرِ»؟ قَالُوا: بَلَى یَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: «الإِشْرَاکُ بِاللَّهِ، وَعُقُوقُ الوَالِدَیْنِ، وَکَانَ مُتَّکِئًا فَجَلَسَ فَقَالَ: أَلَا وَقَوْلُ الزُّورِ. فَمَا زَالَ یکَرِّهَا حَتَّى قُلْنَا لَیْتَهُ سَکَتَ»[۱].
«آیا شما را از بزرگ‌ترین گناهان کبیره مطلع نسازم»؟
گفتند: چرا ای رسول خدا.
فرمود: «شرک به خدا و نافرمانی از پدر و مادر».
و پس از این‌که تکیه زده بود، نشست و فرمود:
«بدانید که سخن دروغ».
و هم‌چنان آن‌را تکرار می‌کرد تا گفتیم: ای کاش سکوت می‌کرد.
[۱]– بخاری، ۲۴۶۰ و مسلم، ۱۲۶٫