وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
بخاری در کتاب «الأدب المفرد» از صفوان بن عبدالله بن صفوان – که دردا دختر ابودردا همسرش بود – آورده است که گفت: در شام نزدشان رفتم و مادر دردا را دیدم که در خانه است و ابودردا را ندیدم. مادر دردا گفت: می‌خواهی حج کنی؟
گفتم: بله.
گفت: برای ما هم دعای خیر کن، چرا که رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:
«إِنَّ دَعْوَهَ الْمُسْلِمِ مُسْتَجَابَهٌ لِأَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَیبِ عِنْدَ رَأْسِهِ مَلَکٌ مُوَکَّلٌ کُلَّمَا دَعَا لِأَخِیهِ بِخَیرٍ قَالَ آمِینَ وَلَکَ بِمِثْلٍ».[۱]
«دعای مسلمان برای برادر مسلمانش در تنهایی مستجاب است. بالای سرش فرشته‌ای است که مأموریت دارد هرگاه برای برادرش دعای خیر کرد بگوید: آمین و برای تو هم، چنان باشد».
[۱]– صحیح مسلم (۲۷۳۳).