«الصَّدَقَهُ عَلَى الْمِسْکِینِ صَدَقَهٌ، وَهِیَ عَلَى ذِی الرَّحِمِ ثِنْتَانِ: صَدَقَهٌ وَصِلَهٌ».[۱]
«صدقه دادن به فقیر، فقط صدقه حساب میشود و به خویشاوندان دو تا حساب میشود: صدقه و صلهی رحم».
[۱]– ترمذی، ۵۹۴٫ آلبانی در إرواء الغلیل (۳/۳۸۷) میگوید حسن است و شواهدی دارد.