«إِنَّ الرَّحِمَ شِجْنَهٌ مِنَ الرَّحْمَنِ تَقُولُ: یا رَبِّ، إِنِّی إِنِّی قُطِعْتُ، یا رَبِّ إِنِّی… فَیُجِیبُهَا أَلَا تَرْضَیْنَ أَنْ أَقْطَعَ مَنْ قَطَعَکِ، وَأَصِلَ مَنْ وَصَلَکِ».[۱]
«رحم فرعی از رحمان است، رحم میگوید: پروردگارا به من ستم شده، پروردگارا مرا پاره کردند، پروردگارا مرا… خداوند به او جواب میدهد: آیا خشنود نمیشوی که قطع رابطه کنم با کسی که تو را قطع بکند و ارتباط برقرار کنم با کسی که رابطهات را برقرار کند»؟
[۱]– بخاری، ۵۵۲۹٫