«وَإِنَّکَ لَنْ تُنْفِقَ نَفَقَهً تَبْتَغِی بِهَا وَجْهَ اللَّهِ إِلَّا أُجِرْتَ بِهَا، حَتَّى مَا تَجْعَلُ فِی فِی امْرَأَتِکَ».[۱]
«و قطعاً هر آنچه را برای رضایت خداوند انفاق کنی؛ به خاطرش پاداش داده میشوی حتی آنچه در دهان همسرت میگذاری».
[۱]– بخاری، ۱۲۱۳ و مسلم، ۳۰۷۶٫