امام پسرش را وصیت مىکند که از اموری که او را در شبهه مى افکنَد و باعث گمراهى در دین مى شود دوری کند؛ و این نشانۀ آن است که ائمه عصمت ندارند
حضرت على فرمود: «پیش از آنکه در این طریق نظر کنى و قدم در آن نهى، از خداى خود یارى بخواه و براى توفیق یافتنت به او روى آور و از هر چه تو را به شبهه مىکشانَد یا به گمراهیت منجر مىشود، احتراز کن؛ و چون یقین کردىکه دلت صفا یافت و خاشع شد و اندیشهات از پراکندگى برست و همه سعى تو منحصر در آن گردید، آنگاه به آنچه در این وصیت براى تو به وضوح بیان داشتهام بنگر»[۴۷].
[۴۷]- نامه ۳۱.