اقرار امام به فقر و تهیدستىِ ائمه و نیاز آنها به الگو و رهبر و پیامبر
حضرت على فرمود: «بدان پسرم هیچ کس چون رسول خداص [مردم را] از خدا آگاهى نداده است، پس بدان راضى شو که او را پیشواى خود سازى و راه نجات را به رهبرى او طی کنی، همانا من از هیچ اندرزى براى تو کوتاهى نکردم، و تو هر قدر هم کوشش کنى و صلاح خویش را در نظر بگیرى، مصالح خود را آن اندازه که من درباره تو تشخیص دادهام، تشخیص نخواهى داد»[۴۶].
[۴۶]- نامه ۳۱.