زندگی مشترک
﴿وَمِنۡ ءَایَٰتِهِۦٓ أَنۡ خَلَقَ لَکُم مِّنۡ أَنفُسِکُمۡ أَزۡوَٰجٗا لِّتَسۡکُنُوٓاْ إِلَیۡهَا وَجَعَلَ بَیۡنَکُم مَّوَدَّهٗ وَرَحۡمَهًۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَٰتٖ لِّقَوۡمٖ یَتَفَکَّرُونَ٢١﴾ [الروم: ۲۱].
ترجمه: «و از نشانههاى او اینکه از [نوع] خودتان همسرانى براى شما آفرید تا بدانها آرام گیرید، و میانتان دوستى و رحمت نهاد. آرى، در این [نعمت] براى مردمى که مىاندیشند قطعاً نشانههایى است».
ازدواج تنها در آمدن از «تنهایی» نیست، بلکه رسیدن به همدلی و همراهی و همروحی است. خیلی وقت ها، عشقهای تجاری و عشقهای اتوبوسی و شناختهای تلفنی و اینترنتی سر از «ناکجا آباد» در میآورد. کانون مقدس خانواده را روی ریگزارهای هوس و زمین سست و بیدوام بنا نکنیم. نباید زیبای زن را به دینداری او ترجیح داد.
گفته های مرواریدی