حذیفه بن الیمان با پیامبر صلی الله علیه وسلم نماز گزارد

عن أبی عبد اللَّه حُذَیْفهَ بن الیمانِ، رضی الله عنه ، قال: صَلَّیْتُ مع النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم ذَاتَ لیَْلَهٍ، فَافَتَتَحَ الْبقره، فقُلْت یرْکَعُ عِندَ المائه، ثُمَّ مضى، فَقُلْت یُصلِّی بِهَا فی رَکْعهٍ، فَمَضَى.
فَقُلْت یَرْکَع بهَا، ثمَّ افْتتَح النِّسَاءَ، فَقَرأَهَا، ثمَّ افْتتح آلَ عِمْرانَ فَقَرَأَهَا، یَقْرُأُ مُتَرَسِّلاً إذَا مرَّ بِآیَهٍ فِیها تَسْبِیحٌ سَبَّحَ، وإِذَا مَرَّ بِسْؤالٍ سَأل، وإذَا مَرَّ بِتَعَوذٍ تَعَوَّذَ، ثم رکع فَجعل یقُول: «سُبحانَ رَبِّیَ الْعظِیمِ» فَکَانَ رکُوعُه نحْوا مِنْ قِیامِهِ ثُمَّ قَالَ: «سمِع اللَّهُ لِمن حمِدَه، ربَّنا لک الْحمدُ» ثُم قَام قِیاماً طوِیلاً قَریباً مِمَّا رکَع، ثُمَّ سَجَدَ فَقالَ: «سبحان رَبِّیَ الأعلَى» فَکَانَ سُجُوده قَرِیباً مِنْ قِیامِهِ»».

رواه مسلم.

«از ابو عبد الله حذیفه بن الیمان رضی الله عنه روایت است که گفت:
شبی با پیامبر صلی الله علیه وسلم نماز گزاردم، سورهء بقره را شروع کردند، گفتم بر سر صد آیه رکوع خواهند کرد، از آن گذشتند، گفتم آنرا در یک رکعت تمام می‌کنند، از آن گذشتند. گفتم: با اتمام آن رکوع می‌کنند، سورهء نساء را شروع نموده خواند، باز سورهء آل عمران را شروع نموده آنرا خواندند که در همه تجوید را رعایت می‌کردند، چون به آیهء تسبیح می‌رسیدند، تسبیح می‌گفتند و چون به سؤالی می‌رسیدند سؤال می‌کردند و چون به پناه جستن می‌رسیدند، پناه می‌جستند، سپس رکوع نموده گفتند: «سُبحانَ رَبِّی الْعظِیمِ» رکوع‌شان مانند قیام‌شان طولانی بود. سپس گفتند: «سمِع اللَّهُ لِمن حمِدَه، ربَّنا لک الْحمدُ». سپس به قومه ایستادند که قومهء‌شان هم مانند رکوع‌شان طولانی بود، سپس سجده نموده گفتند: «سبحان رَبِّی الأعلَى»، سجده‌شان مانند قیام‌شان طولانی بود».