از شکل های شرک در اسماء و صفات:

شرک در اسماء و صفات عبارت است از اینکه برای ذات الله در اسماء و صفات مشابه و همانندی قرار داده شود.این نوع شرک نیز هم در سخن و هم در عمل و هم در اعتقاد و باور نمود پیدا می‌کند.

پس هرگاه انسان غیر از ذات الله کسی و یا چیزی را به یکی از اسماء الهی بنامد، و یا اینکه آن را به یکی از صفات الهی وصف کند بی گمان وی دچار شرک در اسماء و صفات گشته است. همچنین هرگاه شخصی خداوند را با یکی از صفات مخلوقات وصف نماید، وی نیز در زمرۀ شرک در اسماء و صفات قرار گرفته است.

از شکل های شرک در اسماء و صفات می‌توان به این موارد اشاره کرد:

۱ عقیده و باور برخی از روافض و صوفیان افراطی و تندرو دراین مورد که برخی زندگان و مردگان در هر مکان و زمانی که باشند، دعا و درخواست کسانی را که آنها را می‌خوانند، می‌شنوند.

۲ ادّعای دانستن علم غیب و اعتقاد به اینکه افرادی نیز غیر از ذات الله غیب می‌دانند. (علم غیب شامل تمام آن چیزهایی می‌شود که مردم از آتها هیچ اطّلاعی ندارند و با حواس های پنجگانه درک نمی‌شود.) الله متعال می‌فرماید: (قُلْ لا یَعْلَمُ مَنْ فِی السَّمَواتِ و الأرضِ الغَیْبَ إلّا اللهُ، و ما یَشْعُرُونَ أَیَّانَ یُبْعَثُونَ) النمل  ۶۵ « بگو کسانی که در آسمان ها و زمین هستند غیب نمی‌دانند به جز ذات الله، و نمی‌دانند چه وقت برانگیخته می‌شوند. »

نمونه هایی از ادّعای غیب دانستن افرادی غیر از الله متعال که خود شرک است:

اعتقاد به اینکه پیامبران و برخی از اولیای الهی وصالحان غیب می‌دانند. این اعتقاد را می‌توان در میان روافض و جماعت صوفی ها یافت، این جماعت از پیامبران و مردگان طلب و درخواست می‌کنند و آنها را به فریاد می‌خوانند و همگی بر این باورند که آنها اوضاع و احوالشان را می‌دانند و درخواست هایشان را می‌شنوند، تمامی‌این موارد شرک اکبر است که باعث می‌شود شخص از دین اسلام خارج شود و مشرک گردد.

پیشگویی و غیبگویی: پیشگو کسی است که ادّعای علم غیب می‌کند. از جملۀ آن افرادی که ادّعای آینده گویی و غیبگویی می‌کنند می‌توان این موارد را نام برد: « فالگیر، رمّال، ساحران و پیشگویان »

تمامی‌ آن افرادی که ادّعای علم غیب می‌کنند و می‌گویند که غیب می‌دانند بدون آنکه کسی به آنها خبر داده باشد و از حوادث و اتفاقات گذشته و آینده خبر دهند، همگی مشرک هستتند و دچار شرک اکبر شده‌اند، فرقی ندارد که ادّعای آنها از دانستن علم غیب با « نگاه کردن به کف دست » باشد و یا با گرفتن « فال قهوه »، همگی این موارد شرک است.

در حدیثی پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «کسی که نزد فالگیر و رمّال می‌رود و گفته هایش را تصدیق می‌کند، بر آنچه بر محمّد نازل شده است کفر ورزیده است. » (احمد و حاکم)