کفر نعمت دروازهای است که فتنههای ترس و فقر و ستم را بروی حکومتها خواهد گشود:
﴿…فَکَفَرَتۡ بِأَنۡعُمِ ٱللَّهِ فَأَذَٰقَهَا ٱللَّهُ لِبَاسَ ٱلۡجُوعِ وَٱلۡخَوۡفِ بِمَا کَانُواْ یَصۡنَعُونَ﴾ [النحل: ۱۱۲].
«…پس [ساکنان] آن به نعمتهای الله کفر ورزیدند، و الله نیز به جزای آنچه انجام میدادند طعم گرسنگی و ترس را به [مردم] آن چشانید».
تغریدات شیخ طریفی