کشتن خوارج و ملحدین بعد از اقامه‌ی حجّت بر آنان

در صحیح بخاری باب کشتن خوارج و ملحدین بعد از اقامه‌ی حجّت بر آنان و سخن خداوند متعال: ﴿وَمَا کَانَ اللّهُ لِیُضِلَّ قَوْماً بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّى یُبَیِّنَ لَهُم مَّا یَتَّقُونَ﴾ [التوبه: ۱۱۱] «و هرگز خداوند قومی ‌را، بعد از آنکه آن‌ها را هدایت کرد گمراه نمی‌کند، تا آنکه چیزهای را که باید از آن بپرهیزند، برای آن‌ها بیان کند». و ابن عمر آن‌ها را بد ترین مخلوقات می‌دانست و می‌گوید: «إنهم انطلقوا إلى آیات نزلت فی الکفار فجعلوها على المؤمنین»؛ «آن‌ها آیاتی را که در مورد کفار نازل شده است، بر مسلمانان حمل می‌کنند».

از علی رضی الله عنه روایت است که گفت: «إذَا حَدَّثْتکم عَنْ رسولِ الله صلى الله علیه وسلم حَدِیثاً، فَوَ اللهِ لأنْ أَخِرَّ مِنَ السَّمَاءِ أَحَبُّ إلیَّ مِنْ أنْ أَکْذِبَ عَلَیْهِ، وَإذَا حَدَّثْتُکمْ فِیمَا بَیْنی وَبَیْنَکمْ فَإنَّ الحَرْبَ خُدْعَهٌ، وَإنِّی سَمِعْتُ رسولَ الله صلى الله علیه وسلم یَقولُ: سَیَخْرُجُ قَوْمٌ فی آخِرِ الزَّمَانِ، حُدَّاثُ الأَسْنَانِ، سُفَهَاءُ الأَحْلاَمِ، یَقُولُونَ مِنْ خَیْرِ قوْلِ البَرِیَّهِ، لَا یُجَاوزُ إیَمانُهُمْ حَنَاجِرَهُمْ، یَمْرُقُونَ مِنَ الدِّینِ کَمَا یَمْرُقُ السَّهْمُ مِنَ الرَّمیَّهِ، فَأیْنَمَا لَقِیتُمُوهُمْ فَاقْتلُوهُمْ، فَإنَّ فی قَتْلِهِمْ أجْراً لِمَنْ قَتَلَهُمْ یَوْمَ القِیَامَهِ»؛ «هرگاه از رسول خدا صلی الله علیه وسلم برایتان حدیث گفتم، به خدا قسم که اگر از آسمان بیوفتم بیشتر دوست دارم تا اینکه بر او دروغ ببندم و اگر درباره‌ی آنچه بین من و بین شما است برایتان حدیث گفتم، پس بدانید که جنگ حیله است، همانا من از رسول خدا صلی الله علیه وسلم شنیدم که می‌فرمود: به زودی گروهی در آخر زمان بیرون می‌آیند که کم سن و سال، و سفیه و کم عقل هستند، با بهترین و دلکش‌ترین سخنان حرف می‌زنند، اما ایمان‌هایشان از گلوهایشان پایین نمیرود، از دین چنان بیرون می‌روند که تیر از بدن شکار بیرون می‌رود، پس هرکجایی که با آن‌ها روبرو شدید آنان را بکشید، زیرا برای کسی که آن‌ها را می‌کشد اجر و ثواب زیادی در روز قیامت است».[۱]

[۱]– راجع فتح الباری جـ۱۲ ص۲۹۵