وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
حضرت ضراره بن ضمره به دستور حضرت معاویه ضی الله عنه شمه‌ای از حالات حضرت علی ضی الله عنه را این‌چنین بیان فرمود: «ای امیرالمؤمنین، حضرت علی دنیا و عظمتش را به دیدۀ حقارت می‌نگریست، با تاریکی شب انس و الفت برقرار کرده بود، همیشه لباس‌های درشت می‌پوشید و غذاهای ساده تناول می‌فرمود. در اواخر شب می‌دیدم که محاسن خویش را گرفته و در حالت اضطراب می‌گفتند: «ای دنیا به نزد من آمده‌ای، حال آنکه تو را سه طلاق داده‌ام، برو به دنبال فریب دادن شخصی دیگر باش، عمرت بسیار کوتاه و زودگذر و عشقت بی‌ارزش، اما فتنه‌ات بسیار بزرگ. ای های افسوس، توشۀ راه بسیار اندک و سفر بسیار طولانی و راه‌ها ناامن هستند».
راوی می‌گوید: حضرت معاویه رضی الله عنه از شنیدن این سخنان، به اندازه‌ای گریستند که محاسن‌شان خیس گردید[۱].
[۱]– صفه الصفوه از علامه ابن جوزی ج ۱ ص ۱۲۲٫