نبی رحمت ((صلی الله علیه وسلم) احادیث بسیاری در تاکید بر اهمیت همکاری، کمک رساندن به دیگران و یاری ایشان آورده است.
ایشان می فرماید: (هیچ یک از شما ایمان نیاروده است تا هنگامی که آنچه را برای خویش می پسندد، برای برادرش نیز بپسندد) [السلسله الصحیحه].
از طریق این حدیث به میزان توجه پیامبر به کمک نمودن به دیگران و خیرخواهی برای آنان پی می بریم. سبحان الله.
علم، فواید کمک نمودن به دیگران را آشکار کرده است؛ روان شناسان تایید می کنند که یاری رساندن به دیگران، تنش های عصبی را کاهش می دهد. زیرا مشغول شدن به یاری رساندن به دیگران باعث تحریک ترشح هورمون «آندروفین» می گردد و آندروفین هورمونی است که به احساس آرامش روحی و شادی کمک می کند.
سوال این است: آیا پیامبر برای ما خوشبختی در دنیا و آخرت را نمی خواهد؟ پس چرا به آموزه های این دین مبین پای بند نیستیم؟