عن النُّعْمَانِ بنِ بَشِیر رضی الله عنه ، قال: سمِعتُ رسول اللَّه صلی الله علیه وسلم ، یقول: «إِنَّ أَهْوَنَ أَهْلِ النَّارِ عَذَاباً یَوْمَ الْقِیامَه لَرَجُلٌ یُوضَعُ فی أَخْمَصِ قَدمیْهِ جمْرَتَانِ یغْلی مِنْهُمَا دِمَاغُهُ مَا یَرى أَنَّ أَحداً أَشَدُّ مِنْه عَذَابا، وَإِنَّه لأَهْونُهُمْ عذَاباً»»
ترجمه:از نعمان بن بشیر رضی الله عنه روایت است که گفت:
از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که میفرمود: آسانترین اهل دوزخ از روی عذاب مردی است که دوپاره آتش در تهیگاه قدمش نهاده میشود که از آن دماغش میجوشد، وی گمان نمیکند، شخصی وجود داشته باشد که عذابش از او سختتر باشد، در حالیکه عذاب او از همه آسانتر است».
متفقعلیه