با فردی که خلفای سه گانه رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُم را دشنام می‌دهد چه رفتاری داشته باشیم؟

الحمدلله،

اصحاب رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ افراد برگزیده این امت می‌باشند و خداوند در کتاب خویش از آن‌ها تمجیدکرده است: « وَالسَّابِقُونَ الأوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِینَ وَالأنْصَارِ وَالَّذِینَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی تَحْتَهَا الأنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ذَلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ (۱۰۰)» (پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار و کسانی که به نیکی از آن‌ها پیروی کردند، خداوند از آن‌ها

خشنود گشت، و آن‌ها (نیز) از اوخشنود شدند و باغ‌هایی از بهشت برای آن‌ها فراهم ساخته که نهرها از زیر درختانش جاری است، جاودانه در آن خواهند ماند، و این است پیروزی بزرگ!) «توبه/ ۱۰۰»

الله تعالی نیز فرموده است: « لَقَدْ رَضِیَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِینَ إِذْ یُبَایِعُونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَهِ فَعَلِمَ مَا فِی قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّکِینَهَ عَلَیْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِیبًا (۱۸)»

«خداوند از مومنان، هنگامی که در زیر آن درخت با تو بیعت کردند، راضی و خشنود شد، خدا آن‌چه را در درون دل‌هایشان نهفته بود می‌دانست. از این رو آرامش را بر دل‌هایشان نازل کرد و پیروزی نزدیکی بعنوان پاداش نصیب آن‌ها فرمود.» «فتح /۱۸»

و دیگر آیاتی که خداوند از اصحاب پیامبر صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ تعریف و تمجید می‌کند و آن‌ها را وعده به بهشت می‌دهد. ابوبکر و عمر و عثمان و علی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُم از همین گروه سبقت گیرندگان و بیعت کنندگان زیر درخت می‌باشد.

در بیعت الرضوان پیامبر صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ خودش را به جای عثمان قرار داد و بیعت کرد، این خود شاهد بر این مدعا می‌باشد که بیعت عثمان رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ از دیگر افراد بیعت کننده حاضر در زیر درخت قابل اعتماد تر بوده. در روایات زیادی پیامبر صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ اصحاب خویش رامورد تمجید قرار داده علی‌الخصوص ابوبکر وعمر و عثمان و علی. ایشان و افراد دیگری را بشارت به بهشت داده است و از دشنام دادن به ایشان منع کرده است.

رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ می فرماید:« لَا تَسُبُّوا أَصْحَابِی، فَإنَّ أَحَدُکُمْ لَوْ أَنْفَقَ مِثْلَ أُحُدٍ ذَهَبًا مَا أَدرَکَ مُدَّ أَحَدِهِمْ وَلَا نَصِیفَهُ » «اصحاب مرا دشنام ندهید، اگر یکی از شما به اندازه کوه احد، طلا انفاق کند، با یک مد یا نصف مدی که اصحاب من انفاق کرده اند نمی‌رسد. مسلم از طریق ابوهریره و ابو سعید خدری.

هر کس اصحاب رسول خدا را دشنام دهد (علی الخصوص افراد مورد سؤال) با کتاب خدا و سنت رسول خدا به ستیز برخاسته و در جبهه مخالف قرآن و سنت قرار گرفته است. و از مغفرتی که خداوند به آن دسته از مومنانی که بعد از ایشان می‌آید و برایشان استغفار می‌کند و از خداوند می‌خواهد که در مورد ایشان (اصحاب) هیچ کینه در قلبشان جای ندهد، محروم می‌ماند.( به این سوره مراجعه کنید: «حشر آیه: ۱۰»)

اشخاصی که خلفای سه گانه را سب و شتم می‌کنند واجب است این افراد را نصیحت و آن‌ها را به فضایل و درجات و منزلت اصحاب رسول الله در اسلام آگاه کنیم، اگر توبه کردند پس آن‌ها از برادران ما هستند و اگر به گمراهی خود ادامه دهند باید دست آن‌ها را بگیریم و با قدرت و سیاست شرعی در حد امکان با آن‌ها برخورد کنیم. اگر به عللی این کاردر امکان ما نبود، قلبا از این کار ناراحت باشیم و آن را ناپسند بدانیم و این ضعیف‌ترین مرحله ایمان است. مسلم (۴۹)

وبالله التوفیق. و صلی الله علی نبینا محمد و آله و صحبه و سلم

انجمن دائم پژوهشهای علمی و افتا۳/۲۸۷،۲۸۶