هرگاه مؤمنی را با صفتی که در او نیست، مدح و تعریف کنند

ابن عطاء سکندری  می‌گوید:
«هرگاه مؤمنی را با صفتی که در او نیست، مدح و تعریف کنند، بخاطر بی‌بهره بودن از آن از خداوند شرم می‌ورزد! هرگاه تو را با صفاتی که از آن بی‌بهره‌ای می‌ستایند، تو نیز خداوند را بخاطر صفاتی که دارد ستایش کن! اگر دیگران از تو تعریف می‌کنند بخاطر آن است که خداوند بهترین صورت نهانی‌هایت را پنهان نگاه داشته است، پس تنها او را حمد و ستایش کن! نه آنانی را که از تو تعریف و تمجید می‌نمایند»!