«وعن أنس رضی الله عنه قال: قال رسولُ اللَّه صلی الله علیه وسلم : «إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بعبْدِهِ خَیْراً عجَّلَ لَهُ الْعُقُوبهَ فی الدُّنْیَا، وإِذَا أَرَادَ اللَّه بِعبدِهِ الشَّرَّ أمسَکَ عنْهُ بذَنْبِهِ حتَّى یُوافِیَ بهِ یَومَ الْقِیامهِ» .
وقَالَ النبِیُّ صلی الله علیه وسلم : «إِنَّ عِظَمَ الْجزاءِ مَعَ عِظَمِ الْبلاء، وإِنَّ اللَّه تعالى إِذَا أَحَبَّ قَوماً ابتلاهُم، فَمنْ رضِیَ فلَهُ الرضَا، ومَنْ سَخِطَ فَلَهُ السُّخْطُ»» رواه الترمذی وقَالَ:
حدیثٌ حسن.
«از انس رضی الله عنه روایت است که:
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: هرگاه خداوند به بندهاش ارادهء خیر نماید عذابی را در دنیا بر وی عارض سازد، و هرگاه خداوند بر بندهاش ارادهء شر کند عقوبت خود را از او باز دارد تا اینکه در قیامت او را به عذاب خویش گرفتار کند. آنحضرت صلی الله علیه وسلمفرمود: همانا پاداش بزرگ در برابر ابتلای بزرگ است و چون خداوند گروهی را دوست بدارد آنها را آزمایش میکند و آنکه راضی شود به “ابتلای خدا” خدا از او راضی میشود و هر که ناخشنود شود، خداوند از او ناخشنود گردد».