وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
آیا قرآن درباره ازدواج موقت، آیه ای دارد؟
شیعه در جواب میگوید:
بله دارد و این آیه را نشان میدهد:
وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاء إِلاَّ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ کِتَابَ اللّهِ عَلَیْکُمْ وَأُحِلَّ لَکُم مَّا وَرَاء ذَلِکُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَالِکُم مُّحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَهً بَعْدِ ….
و شیعه آیه را اینطور ترجمه میکند:
و زنان شوهردار (بر شما حرام است؛) مگر آنها را که (از راه اسارت) مالک شدهاید؛ اینها احکامى است که خداوند بر شما مقرّر داشته است. اما زنان دیگر غیر از اینها (که گفته شد)، براى شما حلال است که با اموال خود، آنان را اختیار کنید؛ در حالى که پاکدامن باشید و از زنا، خوددارى نمایید.
و زنانى را که متعه [= ازدواج موقت] مىکنید، واجب است مهر آنها را بپردازید……..
پاسخ اهل سنت:
و اهل سنت ترجمه آنها را رد میکند و اینطور ترجمه میکند
(فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَهً بَعْدِ ….)
(پس و قتی که به وسیله اموالتان از زن ها کام گرفتید پس مهر آنها را واجب است که بپردازید)
اهل سنت این را درباره ازدواج عادی میداند.
و ترجمه شیعه به چند دلیل مردود است:
دلیل اول اینکه در هیچ جای قرآن « اسْتَمْتَعْتُم » به معنی صیغه کردن نیست، در جاهای دیگر قرآن این کلمه و مشتقاتش آمده اما به معنی کامجویی دایم آمده نه ازدواج موقت..
«کَالَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ کَانُوا أَشَدَّ مِنکُمْ قُوَّهً وَأَکْثَرَ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلَاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُم بِخَلَاقِکُمْ کَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِینَ مِن قَبْلِکُم بِخَلَاقِهِمْ وَخُضْتُمْ کَالَّذِی خَاضُوا ۚ أُولَٰئِکَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَهِ ۖ وَأُولَٰئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ » (التوبه/۶۹)
حال شما منافقان چون کسانى است که پیش از شما بودند آنان از شما نیرومندتر و اموال و فرزندان بیشتر بودند پس از نصیب خویش [در دنیا] بهره مند شدند و شما [هم] از داراى نصیب خود بهره مند شدید همان گونه که آنان که پیش از شما بودند از نصیب خویش بهره مند شدند و شما [در باطل] فرو رفتید همان گونه که آنان فرو رفتند آنان اعمالشان در دنیا و آخرت به هدر رفت و آنان همان زیانکارانند.
«وَیَوْمَ یُعْرَضُ الَّذِینَ کَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَیِّبَاتِکُمْ فِی حَیَاتِکُمُ الدُّنْیَا وَاسْتَمْتَعْتُم بِهَا فَالْیَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا کُنتُمْ تَسْتَکْبِرُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَبِمَا کُنتُمْ تَفْسُقُونَ» (الأحقاف: ٢٠)
«و روزی که کافران را بر آتش عرضه کنند [به آنان گویند] نعمت های پاکیزه خود را [که می توانست وسیله آبادی آخرتتان باشد] در زندگی دنیایتان مصرف کردید و [همانجا] از آن برخوردار شدید؛ بنابراین امروز به سبب اینکه به ناحق در زمین تکبّر می ورزیدید و در برابر اینکه همواره نافرمانی می کردید با عذاب خفّت بار کیفر می یابید. »
اگر اینجا بهره گیری از دنیا به معنی موقت میبود، پس خوشبخت تر از کافران و منافقان کسی نبود
پس در آن صورت آیه این معنی را میداشت که که کافران و منافقان بطور موقت گناه کردند بعد توبه نمودند !!!!!
قرآن، درمورد نکاح و طلاق دادن زنان است باز کلمه تمتع را بکار برده
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نَکَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَکُمْ عَلَیْهِنَّ مِنْ عِدَّهٍ تَعْتَدُّونَهَا فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحًا جَمِیلًا» (الاحزاب:۴٩)
(ای کسانیکه ایمان آورده اید هنگامیکه زنان مومن را نکاح کردید و سپس پیش از آنکه با آنان آمیزش کنید طلاقشان دادید، برای شما بر عهده آنان عدّه ای نیست که آن را بشمارید، پس آنان را [به پرداخت نصف مهریه] بهره مندشان کنید و به صورت پسندیده ای رهایشان سازید.)
شیعه حتما اینجا میگوید که تمتع دو معنی دارد یکی بهره گیری مطلق یکی بهره گیری موقت ( ازدواج موقت) و میتواند به احادیث استناد کند که در آن تمتع به معنی ازدواج موقت هم آمده
در جواب میگوییم بله درست است در حدیث به معنی موقت بکار رفته اما در ۶۰ موردی که این کلمه و مشتقاتش در قرآن امده یکبار هم بمعنی موقت نیست بلکه آیات استمتاع در قرآن تماما به معنی بهره مندی دایمی از زندگی دنیا ست نه بهره گیری موقت
دلیل دوم ما این است که این آیه شاهد ندارد یعنی اگر درباره ازدواج موقت است باید که درباره قوانین آن نیز آیاتی نازل میشد، همه میدانیم که قوانین ازدواج موقت با ازدواج دایم از زمین تا آسمان فرق دارد پس باید الله اگر ازدواج موقت را برسمیت میشناخت، درباره ارث یا نفقه یا طلاق آن نیز آیاتی نازل میکرد و شیعه دلیل دیگری ندارد، جز همین آیه ای که غلط معنی کرده, و آیه دیگری ندارد ،پس این به تنهایی ثابت میکند که ادعای شیعه دروغ است
در زمان کریم خان زند که تازه حکومت صفوی برچیده شده بود، یکی ادعا کرد که من پسر شاه سلطان حسین هستم ولی غیر از این ادعا دیگر، هیچ دلیلی نداشت، حتی به لهجه مردم اصفهان هم نمیتوانست حرف بزند و دروغش ثابت شد و سرش بر باد رفت این عین ادعای شیعه است.
برای درک عمق دروغ گویی شیعه شما باید آیات بعدی را بخوانید که درباره ازدواج با کنیز است که نوعی ازدواج غیر عادیست شما تعجب میکنید وقتی که میبینید الله درباره، (روش مجازات زنا، برای کنیزی که زن مرد آزاد شده) نیز حکم صادر میکند ( چون فرق دارد ) اما درباره زن متعه ای هیچ حکمی صادر نمیکند در حالیکه شیعه معترف است که حکم زن صیغه ای کاملا با احکام زن عقدی فرق دارد
دلیل سوم:
آیه ای که شیعه دلیل آورده خودش در لابلای مجموع آیاتی است درباره ازدواج عادی یعنی ازداوج دایم ……. حالا سوال و ایراد ما فقط این نیست که چرا الله ازدواج صیغه ای را قابل ندیده که پیرامون احکامش آیاتی نازل کند؟ بلکه میپرسیم چرا حتی این ارزش را هم بهش نداده که آیه مستقلی درباره آن نازل کند؟ بلکه آنرا تند تند در وسط آیات ازدواج دایم بطور مبهم ذکر کرده و رد شده ؟؟ آیا این خود دلیل نیست که شیعه معنی آیه را دزدیده و غلط تفسیر کرده ؟؟
آیا الله خجالت میکشیده که درباره ازدواج دایم بنویسد که تند تند ذکری کرده و رد شده ؟؟
دلیل چهارم:
چرا مبهم است ؟ چرا آیه واضحی نازل نکرده تا اهل سنت مخالفت نکنند ؟ چرا در هر چیز که شیعه با سنی مخالف است و ما از شیعه دلیل قرانی میخواهیم دلیلی میاورد که هیچ ربطی به معنی ندارد و واضح و صریح نیست ؟
آیا این دلیل نیست بر دروغگویی شیعه؟
درپایان سلسله آیاتی را که آیه متعه ( بزعم شیعه ) در آن است را مینویسم تا خواننده خودش دریابد که هیچ چیز باعث دروغگویی علمای شیعه نشده جز اینکه مطمئن بودند مردم شیعه از قرآن چیزی نمیدانند:
وَلَا تَنکِحُوا مَا نَکَحَ آبَاؤُکُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَهً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِیلًا ﴿٢٢﴾ حُرِّمَتْ عَلَیْکُمْ أُمَّهَاتُکُمْ وَبَنَاتُکُمْ وَأَخَوَاتُکُمْ وَعَمَّاتُکُمْ وَخَالَاتُکُمْ وَبَنَاتُ الْأَخِ وَبَنَاتُ الْأُخْتِ وَأُمَّهَاتُکُمُ اللَّاتِی أَرْضَعْنَکُمْ وَأَخَوَاتُکُم مِّنَ الرَّضَاعَهِ وَأُمَّهَاتُ نِسَائِکُمْ وَرَبَائِبُکُمُ اللَّاتِی فِی حُجُورِکُم مِّن نِّسَائِکُمُ اللَّاتِی دَخَلْتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمْ تَکُونُوا دَخَلْتُم بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ وَحَلَائِلُ أَبْنَائِکُمُ الَّذِینَ مِنْ أَصْلَابِکُمْ وَأَن تَجْمَعُوا بَیْنَ الْأُخْتَیْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۗ إِنَّ اللَّهَ کَانَ غَفُورًا رَّحِیمًا ﴿٢٣﴾ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ ۖ کِتَابَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ ۚ وَأُحِلَّ لَکُم مَّا وَرَاءَ ذَٰلِکُمْ أَن تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِکُم مُّحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ ۚ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَهً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا تَرَاضَیْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِیضَهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿٢۴﴾ وَمَن لَّمْ یَسْتَطِعْ مِنکُمْ طَوْلًا أَن یَنکِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مَّا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُم مِّن فَتَیَاتِکُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ۚ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِإِیمَانِکُم ۚ بَعْضُکُم مِّن بَعْضٍ ۚ فَانکِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَیْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ ۚ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَیْنَ بِفَاحِشَهٍ فَعَلَیْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ۚ ذَٰلِکَ لِمَنْ خَشِیَ الْعَنَتَ مِنکُمْ ۚ وَأَن تَصْبِرُوا خَیْرٌ لَّکُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿٢۵﴾ یُرِیدُ اللَّهُ لِیُبَیِّنَ لَکُمْ وَیَهْدِیَکُمْ سُنَنَ الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ وَیَتُوبَ عَلَیْکُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ ﴿٢۶﴾ سوره نساء
و با زنانى که پدرانتان به ازدواج خود درآوردهاند نکاح مکنید مگر آنچه که پیشتر رخ داده است چرا که آن زشتکارى و [مایه] دشمنى و بد راهى بوده است (۲۲)
[نکاح اینان] بر شما حرام شده است مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان و عمههایتان و خاله هایتان و دختران برادر و دختران خواهر و مادرهایتان که به شما شیر دادهاند و خواهران رضاعى شما و مادران زنانتان و دختران همسرانتان که [آنها دختران] در دامان شما پرورش یافتهاند و با آن همسران همبستر شدهاید پس اگر با آنها همبستر نشدهاید بر شما گناهى نیست [که با دخترانشان ازدواج کنید] و زنان پسرانتان که از پشتخودتان هستند و جمع دو خواهر با همدیگر مگر آنچه که در گذشته رخ داده باشد که خداوند آمرزنده مهربان است (۲۳)
و زنان شوهردار [نیز بر شما حرام شده است] به استثناى زنانى که مالک آنان شدهاید [این] فریضه الهى است که بر شما مقرر گردیده است و غیر از این [زنان نامبرده] براى شما حلال است که [زنان دیگر را] به وسیله اموال خود طلب کنید در صورتى که پاکدامن باشید و زناکار نباشید پس و قتی که به وسیله مالتان از زن ها کام گرفتید پس مهر آنها را واجب است که بپردازید و بر شما گناهى نیست که پس از مقرر با یکدیگر توافق کنید مسلما خداوند داناى حکیم است (۲۴)
و هر کس از شما از نظر مالى نمىتواند زنان [آزاد] پاکدامن با ایمان را به همسرى [خود] درآورد پس با دختران جوانسال با ایمان شما که مالک آنان هستید [ازدواج کند] و خدا به ایمان شما داناتر است [همه] از یکدیگرید پس آنان را با اجازه خانوادهشان به همسرى [خود] درآورید و مهرشان را به طور پسندیده به آنان بدهید [به شرط آنکه] پاکدامن باشند نه زناکار و دوستگیران پنهانى نباشند پس چون به ازدواج [شما] درآمدند اگر مرتکب فحشا شدند پس بر آنان نیمى از عذاب [=مجازات] زنان آزاد است این [پیشنهاد زناشویى با کنیزان] براى کسى از شماست که از آلایش گناه بیم دارد و صبر کردن براى شما بهتر است و خداوند آمرزنده مهربان است (۲۵) خدا مىخواهد براى شما توضیح دهد و راه [و رسم] کسانى را که پیش از شما بودهاند به شما بنمایاند و بر شما ببخشاید و خدا داناى حکیم است (۲۶) سوره نساء
پس ای خواننده گرامی
دیدی که آیات، در ابتداء زنانی که ازدواج با آنها حرام است را اول بر شمرد و بعد ادامه یافت تا رسید به آیه مورد نظر شیعه ………. و (واو ) در ابتدای آیه مورد نظر شیعه نیز بما میفهماند که این آیه دنباله آیه قبلی است و متن هم دنباله آیه پیش است یعنی میگوید علاوه بر مادر و خواهر و غیره، هر شوهر داری هم بشما حرام است و غیر از این زنان دیگر بشما حلال هستند ………. و اینجا شیعه یک دفعه از راه راست منحرف میشود و میگوید صیغه و میغه !!! و از این حرف ها……..
و آیه بعد از آیه مورد نظر هم مثل آیه قبل ، باز شیعه ها را رسوا میکند چون در آیه بعدی آیه میگوید اگر پول ندارید یا صبر کنید بروید یا زنان کنیز را بگیرید (و شیعه میگوید اگر پول ندارید صیغه کنید) و الله تکلیف بی پولها را تعیین کرده
و حرفی از صیغه برای درمان بی پولی در میان نیست
پس از هر طرف بنگرید علمای شیعه را دروغگو خواهید یافت
و گفتم بی اطلاعی ایرانیان از قرآن، به علمای شیعه جرات داده تا اینهمه دروغ شاخ ساز!! بگویند
*****یک نکته درباره محصنین *******
اول آیه ای را ببینید که شیعه معنی آنرا دزدیده:
(وَأُحِلَّ لَکُم مَّا وَرَاء ذَلِکُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَالِکُم مُّحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَهً)
و غیر از اینها ( زنان حرام مثل مادر یا خواهر یا زن شوهر دار) غیر از اینها بقیه زنان بشما حلال است که با مال خود خواستگاری کنید و نیت شما محصن بودن باشد نه لاس زدن و زناکاری پس اگر با این شرایط از آنها کام گرفتید پس مهریه آنها را بدهید
مرد که عروسی کند محصن میشود و زن که عروسی کند محصنه در لغت محصن کسی است که قلعه بنا میکند و محصنه کسی است که در این دژ داخل میشود تا محفوظ بماند
و آیه دارد واضح شرط میگذارد که منظور شما از عروسی باید همین قلعه و دژ بنا کردن باشد
اما در ازدواج موقت این قلعه و دژ نیست دستمال کاغذی برای یکبار مصرف است!!
نه مرد در این نوع ازدواج محصن میشود نه زن محصنه …….. پس این هم دلیل دیگر بر دزد بودن علمای شیعه ( دزدند!! چون معنی قرآن را میدزدند )
و در آخر جواب شبهه ای که میگویید
آیا امیرالمومنین عمر متعه را حرام کرد؟
شیعه ها برای گمراه کردن پیروان خود ادعای عجیبی را مطرح میکنند و میگویند در کتب اهل سنت نوشته که متعه در زمان پیامبر صلی الله علیه و سلم حلال بود و عمر رضی الله عنه آن را حرام کرد آنها با برداشت دلبخواهی از کتاب ما در حقیقت فقط خود را راضی میکنند در حالیکه ما احادیث صریح و صحیحی داریم که متعه را رسول الله صلی الله علیه وسلم حرام کرده برای نمونه اینرا ببینید:
در کتاب مسلم که مهم ترین کتاب ما بعد ازبخاری است بابی وجود دارد بنام :
باب نِکَاحِ الْمُتْعَهِ وَبَیَانِ أَنَّهُ أُبِیحَ ثُمَّ نُسِخَ ثُمَّ أُبِیحَ ثُمَّ نُسِخَ وَاسْتَقَرَّ تَحْرِیمُهُ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ.
باب نکاح متعه و بیان اینکه حلال شد بعد حرام شد و باز حلال شد و بعد باز حرام شد و برقرار ماند حکم حرام بودنش تا روز قیامت
و در این باب این حدیث است
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
ای مردم من به شما اجازه متعه را داده بودم و بدرستیکه الله آن را حرام قطعی کرده تا روز قیامت
پس هرکس که در پیشش چیزی از از اینگونه زنان ( متعه ای ) است رهایش کند و اگر پولی یا چیزی به آنها دادید هیچ چیز را پس نگیرید
محمد باقر سجودی