نهی از روزه‌ی وصال

نهی از روزه‌ی وصال
عن أَبَی هُرَیْرَهَ (رضی الله عنه) قَالَ: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) عَنْ الْوِصَالِ، فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ الْمُسْلِمِینَ: فَإِنَّکَ، یَا رَسُولَ اللَّهِ تُوَاصِلُ،قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «وَأَیُّکُمْ مِثْلِی؟ إِنِّی أَبِیتُ یُطْعِمُنِی رَبِّی وَیَسْقِینِی».  فَلَمَّا أَبَوْا أَنْ یَنْتَهُوا عَنْ الْوِصَالِ وَاصَلَبِهِمْ یَوْمًا ثُمَّ یَوْمًا، ثُمَّ رَأَوْا الْهِلاَلَ فَقَالَ: «لَوْ تَأَخَّرَ الْهِلاَلُ لَزِدْتُکُمْ».  کَالْمُنَکِّلِ لَهُمْ حِینَ أَبَوْا أَنْیَنْتَهُوا.

(م/۱۱۰۳) صحیح مسلم

ترجمه: از ابوهریره (رضی الله عنه) روایت است که رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) از وصل کردن روزه به روزه‌ی دیگر، منع فرمود.  یکی از مسلمانان پرسید: یا رسول الله! شما خود، روزه‌ی وصالمی‌گیرید؟ (بدون افطار و سحری، روز بعد هم، روزه می‌گیرید؟) رسول ‏الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «چه کسی از شما مانند من است!؟ مرا شبانه، الله متعال آب و غذا می‌دهد».  اماوقتی مشاهده کرد که آنان از روزه‌ی وصال باز نمی‌آیند، سه روز پی در پی، همراه آنان، روزه گرفت تا اینکه هلال ماه نو (شوال) را رؤیت کردند.  آنگاه، پیامبر اکرم ص فرمود: «اگر هلال، رؤیت نمی‌شد، چند روز دیگر، بر آن می‌افزودم».  راوی می‌گوید: این عمل پیامبرص به خاطر مجازات آنها بود که حاضر نشدند از روزه‌ی وصال، بازآیند.