روزه نگرفتن بخاطر تقویت شدن برای رویارویی با دشمن

عن قَزَعَهُ قَالَ: أَتَیْتُ أَبَا سَعِیدٍ الْخُدْرِیَّ (رضی الله عنه) وَهُوَ مَکْثُورٌ عَلَیْهِ، فَلَمَّا تَفَرَّقَ النَّاسُ عَنْهُ، قُلْتُ: إِنِّی لاَ أَسْأَلُکَعَمَّا یَسْأَلُکَ هَؤُلاَءِ عَنْهُ، سَأَلْتُهُ عَنْ الصَّوْمِ فِی السَّفَرِ، فَقَالَ: سَافَرْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) إِلَى مَکَّهَ وَنَحْنُ صِیَامٌ،قَالَ: فَنَزَلْنَا مَنْزِلاً، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «إِنَّکُمْ قَدْ دَنَوْتُمْ مِنْ عَدُوِّکُمْ، وَالْفِطْرُ أَقْوَى لَکُمْ»، فَکَانَتْ رُخْصَهً،فَمِنَّا مَنْ صَامَ وَمِنَّا مَنْ أَفْطَرَ، ثُمَّ نَزَلْنَا مَنْزِلاً آخَرَ، فَقَالَ: «إِنَّکُمْ مُصَبِّحُو عَدُوِّکُمْ، وَالْفِطْرُ أَقْوَى لَکُمْ،فَأَفْطِرُوا».  وَکَانَتْ عَزْمَهً، فَأَفْطَرْنَا، ثُمَّ قَالَ: لَقَدْ رَأَیْتُنَا نَصُومُ، مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) بَعْدَ ذَلِکَ، فِی السَّفَرِ.

(م/۱۱۲۰) صحیح مسلم

ترجمه: قَزَعَه می‌گوید: نزد ابوسعید خدری رفتم.  افراد زیادی اطراف او جمع شده بودند.  هنگامی‌که مردم از اطرافش پراکنده شدند، گفتم: سؤال من با سؤال مردمی‌که اطراف شما بودند، تفاوت دارد.  آنگاه از وی درباره‌ی روزه گرفتن در سفر پرسیدم.  او گفت: ما همراه رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) به مکه، سفر کردیم.  در مسیر راه، توقف نمودیم.  رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «شما به دشمن، نزدیک شده‌اید و خوردن، شما را بیشتر تقویت می‌کند».    این سخن پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) اجازه‌ای برای خوردن روزه به حساب می‌آمد.  لذا بعضی از ما هم‌چنان به روزه‌ی خودشان ادامه دادند و بعضی دیگر، خوردند.  سپس جایی دیگر، توقف نمودیم.  رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: «شما هنگام صبح، با دشمن روبرو خواهید شد و خوردن باعث تقویت بیشتر شما می‌شود؛ لذا بخورید».  راوی می‌گوید: این سخن، دستور اکیدیمحسوب شد؛ لذا ما خوردیم.  سپس راوی افزود: بعد از آن، ما همراه رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) در سفر، روزه می‌گرفتیم.