بعضی از علمای پیشین فرموده اند: شب و روزتان را توبه کنان سپری کنید.
اشاره به این دارد که: برای انسان مؤمن روا نیست که شب و روز را سپری کند مگر با توبه و استغفار !
زیرا او نمیداند که چه هنگام مرگ به سراغش خواهد آمد.
” أصبحوا تائبین وأمسوا تائبین”
یشیر إلى أن المؤمن لا ینبغی أن یصبح ویمسی إلا على توبه فإنه لا یدری متى یفاجئه الموت صباحا أو مساء .
“لطائف المعارف (۱/۳۴۴)”
ﺑﺸﺮ ﺑﻦ اﻟﺤﺎﺭﺙ رحمه الله گوید:
ﻻ ﺃﻋﻠﻢُ ﺭﺟﻼ ﺃﺣﺐّ ﺃﻥ ﻳُﻌﺮﻑَ ﺇﻻ ﺫﻫﺐ ﺩِﻳﻨﻪ ﻭاﻓﺘﻀﺢ!
هیچ کسی را سراغ ندارم که خواهان شهرت و معروف شدن باشد مگر آنکه دینش را از دست داده و (در نهایت نیت باطلش، برای مردم) آشکار شده است.
{حلیه الأولیاء ٨/٣۴٣}