امام ابن قیم رحمه الله می فرماید:
“کانوا یسمون الشکر الحافظ لأنه یحفظ النعم الموجوده والجالب لأنه یجلب النعم المفقوده.”
📚 [عده الصابرین : ۱۲۰]
ترجمه: “گذشتگان صالح ما شُکر را حافظ می نامیدند، چرا که نعمت های موجود را حفظ می نماید؛ و همچنین به آن جلب کننده نیز می گفتند،چرا که نعمت های از دست رفته و نبوده را جلب می کند.”