عبدالله بن مسعود رضی الله عنه می فرماید مردی زنی را بوسید پیش پیامبر صلی الله علیه وسلم آمد و برای ایشان داستان را باز گو کرد،تا اینکه این آیه نازل شد: {وَأَقِمِ الصَّلَاهَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ ۚ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ ۚ ذَٰلِکَ ذِکْرَىٰ لِلذَّاکِرِینَ} [ هود : ۱۱۴ ]
ترجمه : {و(ای پیامبر!) در دو طرف روز، و ساعاتی از شب ، نماز را بر پادار، بی شک نیکی ها بدی ها را از بین می برند ، این پندی برای پند پذیران است .}
ابن مسعود گوید: آن مرد گفت: ای رسول الله صلی الله علیه وسلم : آیا این فقط برای من است؟
فرمودند: برای هرکس که از امتم چنین کند .
امام نووی رحمه الله می فرماید: “علما اجماع دارند که گناهانی که موجب حد اند با نماز حد آن ها ساقط نمی شود.”
[شرح مسلم : ۱۷/۸۱ ]
ابن عبد البر رحمه الله می فرماید: “این فرموده الله متعال : هود ۱۱۴ در مورد مردی نازل شد که با زنی فعلی را انجام داد که کبیره نبود.”
[ التمهید : ۱۷/۳۹۳ ]
ابن بطال رحمه الله می فرماید : “این حدیث دال بر این است که بوسیدن و امثال آن که از مرد با زن غیر از نزدیکی کردن صورت می گیرد،همگی از گناهان صغیره ای است که با دوری از کبائر،الله متعال آن ها را می بخشد،و صغائر همان “لمم”ی اند که الله متعال وعده بخشیدن آن ها را به شرط اجتناب از کبائر داده اند:{الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ} [ نجم : ۳۲ ] و این آیه تفسیر این آیه است: “إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ” [هود : ۱۱۴]
و اما کبائر : اهل سنت اجماع دارند که نیاز به توبه و پشیمانی و دست بر داشتن از آن دارد و اینکه عزم کند که دیگر به آن باز نگردد.”
[شرح صحیح بخاری : ۱۵۵/۲ ]
حافظ ابن رجب رحمه الله نیز می فرماید : “این گناهی که آن مرد انجام داد و از پیامبر صلی الله علیه وسلم سوال کرد و آیه به سبب آن نازل شد صغیره بود.”
[ فتح الباری : ۲۰۵/۴ ]