من فاشیستم و اعتقاد زیادی به ملیت خودم دارم و نژاد و ملیتم رو جلوتر از دین میدونم!

خدا ، قران و پیامبر رو قبول دارم اما هیچ علاقه ای یه صحابه ، امامان و خلفای ۳ و۴ ندارم و ازشون بشدت بدم میاد مخصوصا از حسین بن علی و امامای شیعه ها. گناه داره؟

من نسل در نسل شافعی مذهبم اگه بخوام دینم رو ترک کنم و زرتشتی ، مسیحی یا یهودی بشم و کارای خوب بکنم در قیامت چجوریم؟ لطفا بدون تعصب جواب بدین ! من میدونم اسلام بعنوان کامل ترین دینه اما خیلی از قوانینش رو نمیتونم بپذیرم چون با عقلم جور در نمیاد خیلی هاشم برام سخته واسه همین میخوام دینی رو که هم آسانتر باشه و هم به سعادتم برسونه انتخاب کنم کدوم دین بهتره ؟

الحمدلله،

شما با این اعتقادات اگر فوت کنید، هیچگاه به سعادت نخواهید رسید!

اگر خود شما اقرار می کنید که اسلام از همه کاملتر است، و از طرفی عقل و ملاک عقل برایتان خیلی مهم است، پس چگونه عقلی که دینی را کاملتر از همه می داند رها می سازد و به ادیان ناقص رجوع می کند؟!

همان خدایی که قبل از بعثت پیامبر صلی الله علیه وسلم ، عیسی و موسی علیهما السلام را مبعوث نمود، همان الان دیگر به اسلام راضی است و بس؛ دلیل آن آیات قرآن است که ظاهرا شما قرآن را قبل دارید!

قرآن می فرماید:

(هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ)(سوره توبه۳۳)  «او کسی است که پیامبرش را با هدایت و دین درست فرستاد تا آن را بر تمام دینها غالب گرداند.»

و می فرماید:« إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ»(آل عمران ۱۹) یعنی: در حقیقت دین نزد خدا همان اسلام است.

و می فرماید: ﴿ وَمَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلَامِ دِینًا فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَهِ مِنَ الْخَاسِرِینَ ﴾[ سوره آل عمران، الآیه : ۸۵ ].یعنی: هر کس دینی بغیر از اسلام داشته باشد(و بر آن دین بمیرد) هر گز از وی پذیرفته نمی شود و او در آخرت جزو زیانمندان خواهد بود.

و این فرموده ی همان خدایی است که عیسی و موسی علیهما السلام را مبعوث نموده بود و الان می فرماید که هرکس غیر اسلام را برگزیند در قیامت جزو سعادتمندان نخواهد بود!

و به نص قرآن یهودی و مسیحی کافرند و خود را مشمول عذاب سختی کرده اند:

خداوند متعال در مورد نصرانی ها (مسیحیان) می فرماید:﴿لَقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ قُلْ فَمَنْ یَمْلِکُ مِنَ اللَّهِ شَیْئًا إِنْ أَرَادَ أَنْ یُهْلِکَ الْمَسِیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَأُمَّهُ وَمَنْ فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا وَلِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا یخْلُقُ مَا یَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ﴾[ مائده ۱۷]

«کسانی که گفتند الله تعالی همان عیسی پسر مریم است به تحقیق کافر شدند بگو اگر خداوند بخواهد عیسی پسر مریم و مادرش و همه ساکنان زمین را نابود کند چه کسی مالک و قادر بر انجام کاری است، ملک آسمان ها و زمین و هر آن چه ما بین آن هاست از آن خداست، هر چیزی را بخواهد می آفریند و الله تعالی بر هر کاری قادر است».

هم چنین می فرماید:﴿لَقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلَاثَهٍ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا إِلَهٌ وَاحِدٌ وَإِنْ لَمْ یَنْتَهُوا عَمَّا یَقُولُونَ لَیَمَسَّنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ﴾[ مائده ۷۳]

«کسانی که گفتند خداوند متعال یکی از سه است (عنصر تشکیل دهنده خداست) کافر شدند در حالی که هیچ معبود به حقی جز معبود یگانه وجود ندارد، و اگر از آن چه گفتند دست بر ندارند ، آن ها که کافر شدند دچار عذاب دردناک خواهند شد»

و می فرماید:﴿لَقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ وَقَالَ الْمَسِیحُ یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّی وَرَبَّکُمْ إِنَّهُ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْجَنَّهَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ﴾[ مائده ۷۲]

«آن ها که گفتند الله همان عیسی پسر مریم است و حال آن که مسیح گفت: ای فرزندان یعقوب(بنی اسرائیل) پروردگار من و خودتان را عبادت کنید به درستی که هرکس برای خداوند شریک قرار دهد به تحقیق خداوند بهشت را بر او حرام می نماید، جایگاهش دوزخ و ظالمان یاوری ندارند»

و باز در موردشان می فرماید: ﴿وَقَالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِیحُ ابْنُ اللَّهِ ذَلِکَ قَوْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ یُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى یُؤْفَکُونَ﴾[ توبه ۳۰]

«یهود گفتند عزیر پسر خداست و نصاری گفتند مسیح پسر خداست این سخنان تنها کلماتی هستند که بر زبان می رانند و در این سخنان شبیه کسانی هستند که قبل از آن ها کافر شدند خداوند آن ها را نابود کند چگونه [از حق] بازگردانده می‌شوند».

اگر شما سعادت اخروی را می خواهید، پس باید جور آنرا هم بکشید، چطور فردی از سعادت می پرسد اما خواهان بی بندوباری و فساد اخلاقی و احکام ضدخدایی یهودیت و مسیحیت تحریف شده می گردد؟

و خداوند اهل کتاب (یهودی و مسیحی) را دعوت به پذیرش و وارد شدن به اسلام می نماید، حال چطور راضی است که کسی از اسلام وارد مسیحیت یا یهودیت شود؟

همان گونه که می‌فرماید:﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِمَا مَعَکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ کَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَکَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا﴾[ نساء ۴۷]

«ای اهل کتاب به آن چه که نازل کرده ایم (قرآن) ایمان بیاورید که تصدیق کننده آن چیزی است که همراه شماست پیش از آن که بر چهره هایی خط بطلان بکشیم و آن ها را واژگون کنیم یا مانند اصحاب سبت بر آن ها لعنت و عذاب بفرستیم و عذاب خداوند واقع شدنی است».

و شما هرقدر هم اعمال صالح داشته باشید، مادامیکه بر دین اسلام (بطور کامل) نباشید؛ اعمالتان سودی برایتان نخواهد داشت:

الله تعالی در مورد آنهایی که ایمان نمی آورند می فرماید:

(وَمَن یَکْفُرْ بِالإِیمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِی الآخِرَهِ مِنَ الْخَاسِرِینَ)(مائده ۵) یعنی: هرکس منکر شرایع اسلام باشد اعمالش باطل و نابود میگردد و در آخرت در دسته زیانمندان قرار میگیرد».

و می فرماید: « وَقَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَّنثُورًا»(فرقان ۲۳)

یعنی: و ما به سراغ اعمالى که انجام داده‏اند مى‏رویم، و همه را همچون ذرّات غبار پراکنده در هوا قرار مى‏دهیم!

و باز می فرماید: « مَن کَانَ یُرِیدُ الْحَیَاهَ الدُّنْیَا وَزِینَتَهَا نُوَفِّ إِلَیْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِیهَا وَهُمْ فِیهَا لاَ یُبْخَسُونَ

* أُوْلَئِکَ الَّذِینَ لَیْسَ لَهُمْ فِی الآخِرَهِ إِلاَّ النَّارُ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِیهَا وَبَاطِلٌ مَّا کَانُواْ یَعْمَلُونَ»(هود ۱۵-۱۶)

یعنی: کسانى که زندگى دنیا و زینت آن را بخواهند، (نتیجه) اعمالشان را در همین دنیا بطور کامل به آنها مى‏دهیم؛ و چیزى کم و کاست از آنها نخواهد شد! (ولى) آنها در آخرت، جز آتش، (سهمى) نخواهند داشت؛ و آنچه را در دنیا انجام دادند، بر باد مى‏رود؛ و آنچه را عمل مى‏کردند، باطل و بى‏اثر مى‏شود!

بنابراین توصیه می کنیم که توبه کنید و به دین حقیقی که خداوند فقط بر آن دین راضی است بازگردید و به احکام و شریعت آن تماما و بدون گزینش پایبند باشد و بعد از آن امیدوار باشید که در سرای قیامت جزو سعادتمندان باشید، چرا که غیر اسلام با هر آیین و مسلکی که باشد موجب خسارتمندی در قیامت خواهد شد.

علاوه بر این طبق شریعت پاک الله تعالی هیچ قوم و ملتی بر اقوام و ملتهای دیگر برتری ندارد و تعصب ملی گرایی امر نکوهیده ای است؛ الله تعالی در مورد اقوام مختلف می فرماید:

« یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ» (حجرات ۱۳)

یعنی: «ای‌ انسانها‌! همانا ما شما را از یک‌ مرد و یک‌ زن‌ آفریده‌ایم‌» که‌ آن‌ دو، آدم‌ وحواء علیهماالسلام اند. مراد این‌ است‌ که‌ انسانها همه‌ با هم‌ در اصل‌ انسانیت‌ برابرند، از آن‌رو که‌ به‌ یک‌ نسب‌ واحد پیوند دارند و همه‌ آنان‌ را یک‌ پدر و یک‌ مادر با هم‌ جمع‌ می‌کند بنابراین‌، فخر نمودن‌ بعضی‌ از آنها به‌ نسب‌ بر بعضی‌ دیگر، هیچ ‌توجیهی‌ ندارد زیرا همه‌ آنها در اصل‌ انسانیت‌، با هم‌ برابرند «و شما را شعب‌ها و قبیله‌ها گردانیدیم‌» آری‌! شما را ملت‌ها و قبیله‌ها گردانیدیم‌ «تا با یک‌دیگر شناسایی‌ متقابل‌ حاصل‌ کنید» یعنی: خدای‌ سبحان‌ شما را شعب‌ها و قبیله‌هایی‌ مختلف‌ آفرید تا همدیگررا بشناسید، نه‌ برای‌ آن‌ که‌ به‌ نسب‌ فخر ورزید چرا که‌ «در حقیقت‌ ارجمندترین‌ شما نزد خداوند پرهیزگارترین‌ شماست‌» یعنی: برتری‌ انسانها در نزد حق‌ تعالی‌، فقط مومن با تقوی‌ است‌ پس‌ هر کس‌ از ایمان و تقوی‌ برخوردار باشد، همو سزاوار آن‌ است‌ که گرامی‌تر، بهتر و برتر باشد بنابراین‌، تفاخر به‌ نسب‌ را فروگذارید «بی‌تردید خدا دانای‌ آگاه‌ است‌» و طرز دید و نحوه‌ عمل‌ شما از او پنهان‌ نیست‌ پس‌ به‌ پندارهای‌ جاهلیت‌ پشت‌ پا زنید. در حدیث‌ شریف‌ آمده‌ است: «کلکم‌ بنو آدم‌ وآدم‌ خلق‌ من‌ تراب‌، ولینتهین‌ قوم‌ یفخرون‌ بآبائهم‌ أو لیکونن‌ أهوی‌ علی‌ الله‌ تعالی‌ من‌ الجعلان: همه‌ شما فرزندان‌ آدم‌ هستید و آدم‌ از خاک‌ آفریده‌ شد لذا مردمی‌ که‌ به‌ پدرانشان‌ فخر می‌کنند، باید از این‌ کار خویش‌ دست‌ بردارند یا این‌که‌ قطعا نزد خدواندأ بی‌ارزش‌تر از حشره‌ گوگال‌ (کنغز) خواهند بود». همچنین‌ در حدیث‌ شریف‌ آمده‌است: رسول‌ اکرم‌ ص سوار بر شتر در منی‌ خطابه‌ای‌ ایراد کرده‌ و چنین‌ فرمودند:«یا أیها الناس‌ ألا إن‌ ربکم‌ واحد وإن‌ أباکم‌ واحد، ألا لا فضل‌ لعربی‌ علی‌ عجمی‌ ولا لعجمی‌ علی‌ عربی‌ ولا لأسود علی‌ أحمر ولا لأحمر علی‌ أسود إلا بالتقوی‌، ألا هل‌ بلغت‌؟ قالوا: نعم‌، قال: فلیبلغ‌ الشاهد الغائب: هان‌ ای‌ مردم‌! آگاه‌ باشید که‌ پروردگار شما یکی‌ است‌ و پدر شما یکی‌ است‌، آگاه‌ باشید که‌ عربی‌ای‌ را بر عجمی‌ای‌ و عجمی‌ای‌ را بر عربی‌ای‌ و سیاه‌ را بر سرخ‌ و سرخ‌ را بر سیاه‌ هیچ‌ فضل‌ و برتری‌ای ‌نیست‌ جز به‌ تقوی‌، هان‌! آیا ابلاغ‌ کردم‌؟ مردم‌ گفتند: آری‌! ابلاغ‌ کردید. فرمودند: پس‌ باید کسی‌ که‌ حاضر است‌، به‌ کسی‌ که‌ غایب‌ است‌ برساند».

ابن‌ابی‌حاتم‌ در بیان‌ سبب‌ نزول‌ این‌ آیه‌ روایت‌ کرده‌ است: در روز فتح‌ مکه‌ بلال ‌بر پشت‌بام‌ کعبه‌ برآمد و اذان‌ گفت: در این‌ اثنا برخی‌ از مردم‌ گفتند: آیا همین ‌برده‌ سیاه‌ بر پشت‌ کعبه‌ اذان‌ می‌گوید؟! دیگرانی‌ در پاسخشان‌ گفتند: اگر این‌ کار خدا را به‌ خشم‌ آورده‌ باشد او آن‌ را تغییر می‌دهد. همان‌ بود که‌ این‌ آیه‌ نازل‌ شد. آن‌گاه‌ رسول‌ اکرم‌ ص آنها را فراخوانده‌ و از تفاخر به‌ نسب‌، برتری‌ جویی‌ به ‌اموال‌ و تحقیر فقرا، نهی‌ و سرزنش‌ نمودند.

بنابراین افتخار به قوم و ملت راه نجات نیست؛ آری قوم و ملت خود را دوست داشته باشید، اما محبت خود را بر اساس دین بگذارید، یعنی هرکس از ملت شما و دیگر اقوام غیر خودی اهل اسلام و دین و تقوا بود او را مانند مومن قوم خود دوست بداریم، زیرا همه ی مومنان با هر قوم و نژادی در یک چیز اشتراک دارند و آن ایمان به قرآن و اسلام و رسول الله صلی الله علیه وسلم و احکام شریعت است.

در سرای قیامت تعصب قومی ما را نجات نخواهد داد و سران اقوام و رهبران قوم که خود را نماینده ی ملتها نموده اند؛ به داد ما نخواهند آمد بلکه خود در قیامت نیاز به فریاد رس دارند، پس بجای تمسک به بندگان خدا به خود خدا تمسک جوییم و به آیین و شریعت پاکش ایمان آورده و پیامبرش را تصدیق نماییم تا خود را نجات دهیم چرا که راه نجات جز این نیست؛

اما ما دین خود را از تلاشها و زحمات اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم بدست آورده ایم و ما باید قدر دان آنها باشیم و نباید به دلیل تبلیغات منفی کافران و گمراهان نسبت به اصحاب بزرگوار رسول خدا صلی الله علیه وسلم بغض و کینه به دل داشته باشیم چرا که خداوند از آنها راضی است پس چگونه ما از آنها راضی نباشیم:

« وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِینَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِینَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ذَلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ» (توبه ۱۰۰)

یعنی: پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانى که به نیکى از آنها پیروى کردند، خداوند از آنها خشنود گشت، و آنها (نیز) از او خشنود شدند؛ و باغهایى از بهشت براى آنان فراهم ساخته، که نهرها از زیر درختانش جارى است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و این است پیروزى بزرگ.

و بغض صحابه، یعنی بغض نسبت به پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم ، زیرا آنها شاگردان پیامبر صلی الله علیه وسلم بودند.

اما زرتشتی ، یک دین خرافی و عجیب و غریب است که بدون شک هرکس عقل سلیم داشته باشد بزودی خواهد فهمید که این دین چقدر خرافی و مخالف با عقل سالم است؛ و متاسفانه همین ملی گرایی و بازگشت به ریشه های قومی است که باعث می شود افراد بدون تفکر و تعقل در مورد زرتشتی گری ، فقط به سبب آنکه پیشینیانشان زرتشتی بوده اند، به زرتشتی گری روی می آورند، بنابراین ملاک روی آوردن به آیین خرافی زرتشت چیزی جز تعصب ملی نیست وگرنه هرگز از پشتوانه ی علمی و عقلی برخوردار نیست.

در مورد این دین خرافی و آشنایی با سخنان عجیب و غریب آنها به فتوای (۴۱۱۵) مراجعه کنید.

در انتها یک آیه از قرآن را می آوریم باشد که محل تفکر همه ی ما باشد:

« قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالًا * الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا»(کهف ۱۰۳-۱۰۴)

یعنی: « بگو: «آیا به شما خبر دهیم که زیانکارترین (مردم) در کارها، چه کسانى هستند؟» یعنی‌: ای‌ مردم‌! آیا شما را از کسانی‌ که‌ از روی‌ زیان‌ و خسران‌ اعمال‌، از بدبخت‌ترین ‌مردم‌اند، آگاه‌ گردانم‌؟ آری‌! آگاهتان‌ می‌گردانم‌؛ آنان‌: «کسانی‌اند که‌ کوشش ‌آنان‌ در زندگی‌ دنیا گم‌ شده‌ است‌» گم‌شدن‌ کوشش‌، بطلان‌ و نابودی‌ و به‌هدر رفتن‌آن‌ است‌ «و خود می‌پندارند که‌ نیکو کردارند» یعنی‌: خود مفتون‌ و دلباخته‌ راه ‌و روش‌ باطل‌ خویش‌اند و می‌پندارند که‌ با در پیش‌ گرفتن‌ این‌ راه‌ و روش‌، کار خوبی‌ انجام‌ داده‌ و از آثار و نتایج‌ آن‌ نفع‌ می‌برند. پس‌ اینان‌ زیان‌کارترین‌ مردمند.

والله اعلم

مقاله پیشنهادی

نشانه‌های مرگ

مرگ انسان با افتادن و شل شدن دو طرف گیج‌گاه، کج شدن بینی، افتادن دست‌ها، …