در بعضی از کتاب ها خوانده ام که متعه حلال است بدلیل این آیه:[ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ][نساء: ۲۴]
نکاح متعه بعد از وفات رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ توسط عمر رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ حرام شد. خلیفه چهارم علی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ می گفت:( اگر عمررَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ متعه را حرام نمی کرد، احدی مرتکب زنا نمی شد، مگر انسان شقی و بدبخت.) لطفاً در این مورد توضیح دهید؟
الحمدلله،
بله، متعه در ابتدای اسلام جایز بود؛ زیرا مسلمانان تازه به اسلام گرویده بودند، به منظور تألیف قلوب و جلب توجه آنان متعه حلال بود، سپس رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ در «یوم الفتح» متعه را برای همیشه و تا قیامت حرام اعلام نمود. (مسلم۱۴۰۶)
عمر رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ متعه – ازدواج موقت- را حرام ننمود، بلکه از طرف رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ حرام شده بود. اما این مسئله ای که شما خوانده اید، برخی در آن به اشتباه رفته اند و آن این که عمر رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ از متعه ی حج- حج تمتع- نهی نمودند؛ نه متعه النساء یا همان ازدواج موقت؛ زیرا ازدواج موقت یا متعه در زمان پیامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ ممنوع شده بود.
اما گفته ای که به علی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ نسبت داده اند، از دروغهای روافض است و علی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ چنین چیزی نگفته اند.
آیه۲۴ سوره نساء در مورد نکاح و ازدواج دایم است و منظور از کلمه «اجور» در آیه مهریه است. اجور به معنای مهور است که مترادف یکدیگر هستند.
شیخ ابن جبرین- فتاوی اسلامیه: جمع وترتیب از محمد المسند(۳/۲۳۴)