آغاز رمل چگونه بود؟

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِیَ اللَّه عَنْهُمَا قَالَ: قَدِمَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ وَأَصْحَابُه، فَقَالَ الْمُشْرِکُونَ: إِنَّهُ یَقْدَمُ عَلَیْکُمْ وَقَدْ وَهَنَهُمْ حُمَّى یَثْرِبَ، فَأَمَرَهُمُ النَّبِیُّ ﷺ أَنْ یَرْمُلُوا الأَشْوَاطَ الثَّلاثَهَ، وَأَنْ یَمْشُوا مَا بَیْنَ الرُّکْنَیْنِ، وَلَمْ یَمْنَعْهُ أَنْ یَأْمُرَهُمْ أَنْ یَرْمُلُوا الأَشْوَاطَ کُلَّهَا إِلاَّ الإِبْقَاءُ عَلَیْهِمْ. (بخارى:۱۶۰۲)

ترجمه: عبد الله بن عباس رضی الله عنهما می‏گوید: هنگامی که رسول ‏الله ﷺ و صحابه (برای انجام عمره) به مکه آمدند، مشرکین گفتند: مسلمانانی که نزد شما می‏آیند، تب یثرب، آنان را ضعیف و ناتوان کرده است. بدین جهت، رسول ‏الله ﷺ به تمام همراهان، دستور داد تا در سه شوط اول طواف، رمل نمایند. (یعنی گام های نزدیک به هم و تندی‏ بردارند و شانه هایشان را حرکت دهند تا مشرکان چنین نپندارند که آنان ضعیف و ناتوان هستند). ولی در میان رکن یمانی و حجر الأسود، بطور عادی راه بروند. گفتنی است که آنحضرت ﷺ صرفا بخاطر شفقت و ترحم به حال حجاج، دستور نداد تا در هر هفت شوط، «رمل» نمایند.