شرط چهارم لا إله إلا الله: صدقی که نفی‌کنندۀ دروغ باشد.

صدق: مطابق بودن سخن با واقعیت است.

پس حتماً باید صادقانه از قلبش آن را بگوید و قلبش با زبانش موافق باشد، اما اگر در ظاهر با زبانش آن را بگوید، اما در باطن دروغگو باشد، پس آن‌کس منافق است و نفاق ظاهر کردن تصدیق و پنهان نمودن تکذیب یا ظاهر کردن ایمان و پنهان کردن کفر است.

دلیل صدق: قول الله تعالی است:

﴿الم۱ أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ۲ وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ ۖ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْکَاذِبِینَ۳﴾ [العنکبوت: ۱-۳]

«الم. آیا مردم پنداشتند همین که گفتند ایمان آوردیم به حال خود رها شده و مورد آزمایش قرار نمی‌گیرند؟ و به یقین کسانی را که پیش از اینان بودند آزمودیم، پس الله بی‌تردید آن‌ها را که راست گفتند خوب می‌شناسد و دروغگویان را (نیز) خوب می‌شناسد».

و از سنّت: آنچه که در صحیحین از معاذ بن جبل رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم ثابت است که فرمود: «هیچ کسی نیست صادقانه از قلبش شهادت دهد که هیچ معبودی جز الله برحق نیست و محمد رسول الله است، مگر اینکه الله او را بر آتش حرام می‌گرداند».