شرط اول لا إله إلا الله: علمی ‌که نفی کنندۀ جهل باشد

 

علم: دانستن قطعی (درک کردن) چیزی که آن شیء بر آن استوار است.

دلیل علم: قول اللّه تعالی:

﴿فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِکَ وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ۗ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مُتَقَلَّبَکُمْ وَمَثْوَاکُمْ﴾ [محمد: ۱۹]

«بدان که هیچ معبود بر حقی جز الله وجود ندارد و برای گناه خودت و برای مردان و زنان مؤمن طلب آمرزش کن و الله است که آمد و شد و جایگاه شما را می‌داند».

و قول الله تعالی:

﴿إِلاّٰ مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ﴾ [الزخرف: ۸۶]

«مگر کسانی که به حق (لا إله إلّا الله) شهادت دهند، در حالیکه می‌دانند».

﴿الْحَقِّ﴾، یعنی لا إله إلّا الله، و ﴿وَهُمْ یَعْلَمُونَ﴾، یعنی با قلبشان، معنا و حقیقت آنچه را که با زبانشان گفته‌اند، می‌دانند.

و از سنّت هم از عثمان t روایت است که گوید: پیامبر ع فرمود: «کسی که بمیرد، در حالیکه می‌داند هیچ معبود برحقی جز الله وجود ندارد وارد بهشت می‌شود».[۱]

[۱]– صحیح مسلم.