چه کسی از مرگ، در امان است؟

»نصیحتی پند آموز
از علامه ابن عثیمین -رحمه اللّه-

»ای امت محمد
صلی اللّه علیه و آله و سلم)
«چه کسی از شما خود را از مرگ در امان می داند تا برای توبه کردن و نماز خواندن فرصت داشته باشد؟»

»آیا چنین نیست
«که هر کس از مرگ می ترسد و نمی داند که مرگش شب هنگام فرا می رسد یا در روز؟ آیا غیر از این است که مرگ انسان ها را به یکباره  در بر می گیرد و آنها غافل و بی خبرند؟»

»چه بسا مرگ مردم
«در حالی فرا می رسد که سرگرم دنیا هستند و در غفلت به سر می برند، آیا غیر از این است که مرگ بسیاری از مردم را غافلگیر کرده است؛ آنچنانکه از خانه هایشان خارج شده و هرگز باز نگشته اند؟»

»چه کسی از ما
«ضمانت نامه ای دارد که مانند این مردمان نباشد و مرگش ناگهان و به یکباره فرا نرسد؟»

»ای مسلمانان!
«به راستی پس از این مرگ ناگهانی و غافلگیر کننده چه خواهد بود؟ بلی؛ فقط مجازات اعمالی که پیش می فرستیم؛ چه کارهای نیکی که به سببش شادمان می گردیم، و چه کردار ناشایستی که موجب ناخوشی و پشیمانی است»

»بلی؛ آنگاه که انسان
«می میرد، فرصت عمل کردن تمام می شود و تنها چیزی که می ماند، نتیجه اعمال اوست».

»اﻟﻀﻴﺎﺀ ﺍﻟﻼ‌ﻣﻊ ﻣﻦ
”ﺍﻟﺨﻄﺐ ﺍﻟﺠﻮﺍﻣﻊ، ﺹ۲۹۹“