وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
یکی از اسباب اجابت دعا، اقرار شخص به توحید، و اعتراف به ستمی است که در حق خود روا داشته است:
﴿..فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنتُ مِنَ الظَّالِمِین فَاسْتَجَبْنَا لَهُ﴾
[انبیاء: ۸۷]
پس در [دل] تاریکی‌ها ندا زد که معبودی به حق جز تونیست، تو پاک و منزهی، به راستی که من از ستمکاران بودم
پس [دعای] او را استجابت کردیم».