اسیران کفار

کفاری که در جنگ اسیر می شوند، به دوگونه اند:
 ۱- زنان و کودکان؛ این دو گروه به محض اسارت، برده می شوند.
۲- مردانی که می جنگند؛ امام مسلمانان اختیار دارد که یکی از این احکام را در مورد آنها و بر حسب مصلحت اجرا کند: آزاد کردن آنها بدون پرداخت فدیه؛ فدیه گرفتن از آنها در برابر آزادی؛ کشتن اسیران؛ برده گرفتن آنها؛
۱- خداوند متعال می فرماید: «مَا کَانَ لِنَبِیٍّ أَن یَکُونَ لَهُ أَسْرَى حَتَّى یُثْخِنَ فِی الأَرْضِ تُرِیدُونَ عَرَضَ الدُّنْیَا وَاللهُ یُرِیدُ الآخِرَهَ وَاللهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ» (انفال: ۶۷) «هیچ پیامبری را سزاوار نیست که اسیرانی داشته باشد تا آنکه در زمین کشتار بسیار کند، شما (با گرفتن فدیه از اسیران) متاع دنیا را می‌خواهید و الله (سرای) آخرت را (برای شما) می‌خواهد و الله پیروزمند حکیم است».
 ۲- خداوند متعال می فرماید: «فَإِذا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنّاً بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاء حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذَلِکَ وَلَوْ یَشَاءُ اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَکِن لِّیَبْلُوَ بَعْضَکُم بِبَعْضٍ وَالَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَن یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ * سَیَهْدِیهِمْ وَیُصْلِحُ بَالَهُمْ * وَیُدْخِلُهُمُ الْجَنَّهَ عَرَّفَهَا لَهُمْ» (محمد: ۴-۶)
«پس هنگامی که (در میدان نبرد) با کسانی که کفر ورزیدند، روبرو شدید گردن‌ها(ی شان) را بزنید (و نبرد را ادامه دهید) تا هنگامی که (بسیاری از) آنها را از پای در آوردید و بکشتید، پس بند (اسیران) را محکم ببندید، آنگاه پس از آن یا بر آنان منت گذارید (و آزاد‌شان کنید) یا (از آنان) فدیه بگیرید (و رهای‌شان کنید) تا جنگ بار سنگین خود را (بر زمین) نهد، (حکم) این است و اگر الله می‌خواست از آنها انتقام می‌گرفت و لیکن (می خواهد) بعضی از شما را با بعضی دیگر بیازماید و کسانی که در راه الله کشته شدند، پس (الله) هرگز اعمال آنها را نابود نمی‌کند. به زودی آنها را هدایت می‌نماید و (حال و) کارشان را اصلاح می‌کند. و آنها را به بهشتی که (اوصافش) برای آنها بیان داشته است، وارد می‌کند».