علما سه دوره و یا مرحله عقیدتی امام ابو الحسن اشعری رحمه الله را این چنین بیان نموده اند :
“أولها: حال الاعتزال التی رجع عنها لا محاله.
الحال الثانی: إثبات الصفات العقلیه السبع وهی: الحیاه, والعلم, والقدره, والإراده, والسمع, والبصر, والکلام. وتأویل الخبریه کالوجه والیدین والقدم والساق ونحو ذلک.
الحال الثالث: إثبات ذلک کله من غیر تکییف, ولا تشبیه, جریاً على منوال السلف، وهی طریقته فی – الإبانه – التی صنفها آخراً”
[ نگا : طبقات الفقهاء الشافعیین : ۲۱۰/۱ * إتحاف الساده المتقین : ۲/۴ ]ترجمه : ” نخست : ایشان بر خط و مشی اهل اعتزال بودند که بی شک از آن رجوع نمودند.
مرحله دوما : اثبات هفت صفت عقلی که عبارت است از : حیات،علم،قدرت،اراده،سمع،بصر و کلام؛ و تاویل صفات خبری همچون : وجه،دست،پا،ساق و …
مرحله سوم : اثبات تمامی صفات الله متعال بدون تعیین کیفیت،و تشبیه آنگونه که گذشتگان این امت بر این عقیده بوده اند،و این راه و خط مشی ایشان در کتاب – الإبانه – ایست که در اواخر عمرشان به رشته تحریر در آوردند”.