وعَنْ أبی الْعَبَّاسِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلب رَضِی الله عنهما، عَنْ رسول الله صَلّى اللهُ عَلَیْهِ وسَلَّم ، فِیما یَرْوى عَنْ ربِّهِ، تَبَارَکَ وَتَعَالَى قَالَ: «إِنَّ الله کتَبَ الْحسناتِ والسَّیِّئاتِ ثُمَّ بَیَّنَ ذلک: فمَنْ همَّ بِحَسَنهٍ فَلمْ یعْمَلْهَا کتبَهَا اللَّهُ عِنْدَهُ تَبَارَکَ وَتَعَالَى عِنْدَهُ حسنهً کامِلهً وَإِنْ همَّ بهَا فَعَمِلَهَا کَتَبَهَا اللَّهُ عَشْر حَسَنَاتٍ إِلَى سَبْعِمَائِهِ ضِعْفٍ إِلَى أَضْعَافٍ کثیرهٍ، وَإِنْ هَمَّ بِسیِّئَهِ فَلَمْ یَعْمَلْهَا کَتَبَهَا اللَّهُ عِنْدَهُ حَسَنَهً کامِلَهً، وَإِنْ هَمَّ بِها فعَمِلهَا کَتَبَهَا اللَّهُ سَیِّئَهً وَاحِدَهً» متفقٌ علیه.
«بی گمان خداوند نیکی ها و بدی های افراد را نوشته است آنگاه چنین بیان کرده است:
هر گاه کسی قصد انجام کار نیکی کند و آن را انجام ندهد الله متعال در نزد خویش یک نیکی کامل برای او می نویسد
و اگر نیت کرد آن را انجام دهد و آن را انجام هم داد الله متعال آن را به ده الی هفصد نیکی و حتی بالاتر از آن می نویسد.
اگر قصد انجام کار بدی را بکند و آن را انجام ندهد خداوند یک نیکی کامل برای او می نویسد و اگر قصد انجام آن را کرد و آن را انجام هم داد , خداوند فقط یک بدی برای او می نویسد».
( متفق علیه )