تُعْرَضُ الْفِتَنُ عَلَى الْقُلُوبِ کَالْحَصِیرِ عُودًا عُودًا فَأَیُّ قَلْبٍ أُشْرِبَهَا نُکِتَ فِیهِ نُکْتَهٌ سَوْدَاءُ وَأَیُّ قَلْبٍ أَنْکَرَهَا نُکِتَ فِیهِ نُکْتَهٌ بَیْضَاءُ
حَتَّى تَصِیرَ عَلَى قَلْبَیْنِ عَلَى أَبْیَضَ مِثْلِ الصَّفَا فَلَا تَضُرُّهُ فِتْنَهٌ مَا دَامَتْ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَالْآخَرُ أَسْوَدُ مُرْبَادًّا کَالْکُوزِ مُجَخِّیًا لَا یَعْرِفُ مَعْرُوفًا وَلَا یُنْکِرُ مُنْکَرًا إِلَّا مَا أُشْرِبَ مِنْ هَوَاهُ.
المصدر : صحیح مسلم الصفحه أو الرقم: ۱۴۴/ المصدر : مجموع الفتاوى الصفحه أو الرقم: ۷/۲۲۶ المصدر : شرح السنه الصفحه أو الرقم: ۷/۴۰۵/ المصدر : صحیح الجامع الصفحه أو الرقم: ۲۹۶۰٫
حذیفه بن یمان رضی الله عنه روایت میکند که رسول خدا_صلی الله علیه وسلم فرموده اند:
فتنهها و معاصی همچون (بافتن حصیر) یکی یکی در برابر دلها رژه میروند. هر دلی که از آنها تأثیرپذیر شود، نقطهی سیاهی در آن پدید میآید.
اما هر دلی که از آنها رویگردان شود، نقطهی سفیدی در آن پدید میآید، تا این که دل به صورت یکی از دو دسته دلهای زیر میشود:
قلبی سیاه و تیره به سان کوزهای وارونه شده که نیکی را نمیشناسد و به بدی پشت نمیکند و تنها از هواهای نفسانی خویش پیروی مینماید.
دیگری قلبی سفید (و پاک) که تا آسمانها و زمین برپاست، فتنه و گناه زیانی را به آن نمیرساند.