رسول الله صلى الله علیه وسلم می فرمایند:
«مَنْ یَکْفُلُ لِی أَنْ لَا یَسْأَلَ النَّاسَ شَیْئًا فَأَتَکَفَّلَ لَهُ بِالْجَنَّهِ؟»
[مشکاه المصابیح : ۱۸۵۷ حکم شیخ آلبانی : صحیح است].ترجمه: «چه کسی برای من ضمانت می کند که از مردم هیچ درخواستی نکند،تا بهشت را برایش تضمین کنم.»
همچنین از عوف بن مالک اشجعی روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم از بعضی از صحابه بیعت گرفتن که: [ ولا تسألوا الناس شیئاً ].
ترجمه: “از مردم هیچ چیزی درخواست نکنند”.
عوف بن مالک می گوید:
“فلقد رأیت بعض أولئک النفر یسقط سوط أحدهم فما یسأل أحداً یناوله إیاه”.
ترجمه : “من بعضی از این افراد مبایع را می دیدم که شلاقش از روی سواری می افتاد اما از کسی نمی خواست که شلاقش را به او بدهد وخود پیاده می شد و آنرا بر می داشت”.
[ صحیح مسلم : ۱۰۴۳ ]شیخ الإسلام ابن تیمیه رحمه الله می فرماید :
” مَسْأَلَهُ الْمَخْلُوقِ ” مُحَرَّمَهً فِی الْأَصْلِ وَإِنَّمَا أُبِیحَتْ لِلضَّرُورَهِ وَفِی النَّهْیِ عَنْهَا أَحَادِیثُ کَثِیرَهٌ”.
[مجموع الفتاوى : ۱۸۲/۱۰ ]ترجمه: “اصل در درخواست کردن از مردم تحریم است،و به هنگام ضرورت مباح شده،و در مورد نهی از درخواست کردن از مردم احادیث زیادی وارد شده است”.