گناه کسی که به دروغ، چیزی به پیامبر نسبت دهد

عن عَلِیٍّ قال: قَالَ النَّبِیُّ : «لا تَکْذِبُوا عَلَیَّ فَإِنَّهُ مَنْ کَذَبَ عَلَیَّ فَلْیَلِجِ النَّارَ». (بخارى:۱۰۶)

ترجمه: علی میگوید: نبی اکرم فرمود: «سخنی را به دروغ به من نسبت ندهید. زیرا کسی که به دروغ، سخنی را به من نسبت دهد، وارد آتش می شود».

۱- از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه:
١) مراد از دروغ نگفتن بر پیامبر خدا ج این است که از زبانشان نباید به دروغ چیزی روایت
کرد که مثلا: پیامبر خدا چنین و یا چنان گفته اند، در حالی که ایشان چنین چیزی نگفته
باشند، خواه این دروغ به نفع باشد و خواه به ضرر، خواه در مسائل دنیوی باشد و خواه در مسائل
اخروی.
٢) ھمانطوری که نسبت دادن قول دروغ بر پیامبر خدا روا نیست، نسبت دادن فعل دروغ نیز
بر ایشان روا نیست، که مثلا بگوید: پیامبر خدا چنین و چنان کردند، در حالی که ایشان چنین
و چنان کاری نکرده باشند.
٣) نظر به ظاھر این حدیث، دروغ گفتن از زبان پیامبر خدا از گناھان کبیره شمرده میشود،
که اگر خدا بخواھد مرتکب این عمل را عفو میکند، و اگر بخواھد مجازات میکند، گرچه بعضی
از علماء دروغ گفتن از زبان پیامبر خدا را کفر دانسته‌اند، ولی شاید راجح ھمان قول اول
باشد، والله تعالی أعلم.
۴) گرچه دروغ بستن ھرکسی ناروا و از گناھان کبیره است، ولی گناه دروغ بستن بر پیامبر خدا
بیشتر و عذابش افزونتر است، زیرا اگر کسی چیزی را چه قولی باشد و چه فعلی و چه
تقریری به پیامبر خدا نسبت میدھد، این چیز حکمی از احکام شرعی میشود که تا قیامت
مردم به اساس اینکه این حکم از طرف شریعت است به آن عمل میکنند، و چه بسا که این حکم
چیزی را که حلال است بر مردم حرام بگرداند، و یا چیزی را که حرام است، برای آنھا حلال

معرفی کند، و مردم ھم به اساس اینکه از طرف شریعت است به آن عمل کنند، در حالی که
اساس این حکم از طرف این شخص کذاب و مفتری است.