حکم روی‌آوردن به سوی کعبه الله نیز به تمنا و تقاضای حضرت فاروق اعظم رضی الله عنه مقرر شد

در هنگام قیام به سوی مکه مکرمه حضرت پیغمبرصلی الله علیه وسلم طوری نماز می‌خواند که بیت الله و بیت المقدس هردو را قبله قرار می‌داد، اما چون به مدینه منوره تشریف آوردند، این امر مشکل آمد که در یک نماز به دو قبله متوجه شوند، زیرا بیت المقدس از مدینه منوره به طرف شمال و بیت الله به جانب جنوب واقع است. به همین سبب استقبال به دو قبله در یک نماز دشوار آمد، و نیز یهود مدینه به طرف بیت المقدس نماز می‌خواندند. بنابراین، پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم با یارانش در مدت نوزده ماه جانب بیت المقدس نماز را ادا می‌کردند.

تمنای قلبی آن حضرت صلی الله علیه وسلم نمازخواندن به جانب بیت الله بود و انتظار داشت که حکم تحویل قبله نازل شود، تا این که روزی حضرت فاروق اعظم رضی الله عنه عرض کرد یا رسول الله! بیت الله که تعمیریافتۀ حضرت خلیل الله است، دلم می‌خواهد که قبله مسلمین شود. سپس دست‌ها را بلند کرده به بارگاه رب العالمین دعا نمود که بار الها! تمنایم را شرف قبولیت عنایت فرما.

دیری نگذشت که حضرت جبرئیل علیه الصلاه والسلام آیۀ ذیل را برای پیامبر گرامی نازل فرمود:

﴿قَدۡ نَرَىٰ تَقَلُّبَ وَجۡهِکَ فِی ٱلسَّمَآءِۖ فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبۡلَهٗ تَرۡضَىٰهَاۚ فَوَلِّ وَجۡهَکَ شَطۡرَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۚ وَحَیۡثُ مَا کُنتُمۡ فَوَلُّواْ وُجُوهَکُمۡ شَطۡرَهُۥ﴾ [البقره: ۱۴۴].

«بی‌شک می‌بینیم ما گشتن صورت شما را جانب آسمان، البته می‌گردانم تو را به آن قبله‌ای که پسندش خواهی کرد. پس بگردان صورت خود را جانب مسجد حرام، و هرجا که باشید بگردانید صورت‌های‌تان را جانب آن».

امام فخرالدین رازی این آیه را نیز از موافقات حضرت عمر رضی الله عنه شمرده است