غرور، خودپسندی، خود بینی و تکبّر:
بدین معنی:
که شیطان، انسان را طوری وسوسه میکند که همیشه با دید، خودبینی و خود پسندی، به خود نگاه کند، لذا با این روش، انسان را دچارغرور و تکبّر میکند،
به او میگوید:
تو این کار را انجام میدهی آن کار را انجام میدهی، به خودت نگاه کن، ببین که چه کارها کرده ای، در نتیجه این وسوسهها، انسان تغییر پیدا کرده و تکبر میکند و احساس غرور به او دست میدهد، دیگران را تحقیر و کوچک میشمارد، حق را انکار میکند و اگر اشتباهی از طرف او رخ دهد، از اینکه توبه کند و از کار خود پشیمان شود، خودداری میکند، و اینکه در مجلس درس کس دیگری بنشیند و علم یاد بگیرد، خودداری میکند. در بعضی از جلسههای تعلیم دیدهای. زمانیکه بعضی افراد، در هنگام قرائت قرآن کریم دچار اشتباه میشوند، باید تا زمانیکه اشتباهات خود را اصلاح مینمایند، در این نوع جلسات حضور داشته باشند، درحالیکه بخاطر قرار گرفتن در چنین موقعیت سختی در مقابل مردم، چون دوست ندارند که جلوی مردم به اصطلاح شرمنده، و خجالت شوند و از آنان اعتراض بشنوند، از آمدن به این نوع جلسات و حلقههای درسی خودداری میکنند و در طول حیات، اشتباهات خود را اصلاح نمینماید
و اگر کمی فکر کند، میداند که همان کسی که امروز قرآن را درست و صحیح میخواند، زمانی مثل او ناتوان در قرائت قرآن بوده است، ولی با مرور زمان یاد گرفته است، و اگر چنین صفتی و یا طرز فکری در این نوع افراد باشد، تمام زندگی خود را صرف یاد گرفتن میکند…