عبادت در اصطلاح شریعت به این می گویندکه انسان راجع به یک موجود چنین گمان کند که او اختیار نفع وضرر را بطور غیبی وخارج ازدایره اسباب در دست دارد.
وانگهی جهت خوشنودی وی وتقرب وی کارهای مانند سجده، طواف،نذر قربانی وذکر نام ندا ،که جنبه تعبد وتعظیم دارند انجام بدهد.
عبادت به معنی فوق الذکر حق خدای تعالی می باشد هر کسی این گونه عبادت را برای دیگران انجام بدهد بدون تردید مشرک است..
همین شرک در میان اغلب ملل مشرک وجود داشته است،که آنها به جز خدا موجودات دیگری را مالک نفع وضرر می دانستند وبرای راضی نگه داشتن آنها کارهای از قبیل عبادت انجام می دادند .همانا این شرک ظلم بزرگی است که هرگز بخشیده نمی شود.
علامه محمد منظور نعمانی .کتاب دین و شریعت. مترجم محمد قاسم قاسمی