حکم سخن گفتن در مسجد

– ” الحَدِیث فِی الْمَسْجِد یَأْکُل الْحَسَنَات کَمَا تَأْکُل الْبَهِیمَه الْحَشِیش ” (سخن گفتن در مسجد نیکی ها را از بین می برد همانطور که چهارپایان علف را نابود میکنند) هیچ اصلی ندارد.

این حدیث را امام غزالی رحمه اللّه در “الإحیاء” ( ۱ / ۱۳۶ ) ذکر کرده و حافظ عراقی رحمه اللّه در تخریج آن می گوید: برای آن اصلی را پیدا نکردم (هیچ اصلی ندارد). همچنین ابن حجر در “تخریج احادیث الکشاف” ( ۷۳ / ۹۵ و ۱۳۰ / ۱۷۶ ) همین را می فرماید و عبد الوهاب بن تقى الدین السبکی در ” طبقات الشافعیه “( ۴ / ۱۴۵ – ۱۴۷ ) می فرماید: اسنادی برای آن نیافتم!
پس از نقل و ترویج آن بپرهیزیم