«الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی عَافَانِی مِمَّا ابْتَلَاکَ بِهِ، وَفَضَّلَنِی عَلَى کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقَ تَفْضِیلًا ».
«سپاس وستایش خدای را که مرا عافیت داده از آنچه که تو را مبتلا ساخته است و بر بسیاری از مخلوقاتش برتری داده است.»
عَنْ عُمَرَ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: ” مَنْ رَأَى صَاحِبَ بَلَاءٍ، فَقَالَ: الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی عَافَانِی مِمَّا ابْتَلَاکَ بِهِ، وَفَضَّلَنِی عَلَى کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقَ تَفْضِیلًا، إِلَّا عُوفِیَ مِنْ ذَلِکَ البَلَاءِ کَائِنًا مَا کَانَ مَا عَاشَ “.
از عمر بن الخطاب رضی الله عنه روایت است که: بیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود:« کسی که مبتلایی را ببیند و بگوید: الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی عَافَانِی مِمَّا ابْتَلَاکَ بِهِ، وَفَضَّلَنِی عَلَى کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقَ تَفْضِیلًا. از آن ابتلا محفوظ خواهد ماند تا زمانی که زنده باشد».
(سنن الترمذی ۳۴۳۱)